Wyrok WSA w Olsztynie z dnia 21 lutego 2017 r., sygn. II SA/Ol 1417/16

Gry losowe

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Marzenna Glabas Sędziowie sędzia WSA Adam Matuszak (spr.) sędzia WSA Piotr Chybicki Protokolant sekretarz sądowy Marta Kudła po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 21 lutego 2017 r. sprawy ze skargi Spółki A na decyzję Dyrektora Izby Celnej z dnia "[...]", nr "[...]" w przedmiocie kary z tytułu urządzania gier hazardowych oddala skargę.

Uzasadnienie

Decyzją z dnia 10 sierpnia 2016r. Naczelnik Urzędu Celnego w "[...]", na podstawie art. 89 ust. 1 pkt 2 i ust. 2 pkt 2, art. 90, art. 91 ustawy z dnia 19 listopada 2009r. o grach hazardowych (tj. Dz.U. z 2015r., poz. 612 ze zm.) dalej jako: u.g.h., wymierzył "[...]"karę pieniężną w wysokości 36.000 zł z tytułu urządzania gier na automatach: "[...]", poza kasynem gry w lokalu "[...]".

W uzasadnieniu podano, że obecność wskazanych automatów w powyższym lokalu stwierdzona została w dniu 29 października 2013r., podczas wykonywania obowiązków służbowych przez funkcjonariuszy celnych. Podczas kontroli stwierdzono, że w lokalu znajdują się aktywne automaty podłączone do sieci, które pod względem wizualnym i konstrukcyjnym nie różniły się od zidentyfikowanych podczas wcześniejszych kontroli automatów służących do urządzania gier zdefiniowanych w przepisach ustawy o grach hazardowych. Przesłuchany świadek potwierdził, że automaty samodzielnie wypłacają pieniądze. W wyniku przeprowadzonych czynności kontrolnych ustalono, że właścicielem trzech zakwestionowanych automatów jest "[...]"., która zawarła umowę najmu powierzchni lokalu "[...]". Przeprowadzone oględziny automatów i eksperymenty w zakresie gier na automacie potwierdziły, że gry rozgrywają się bez jakiegokolwiek realnego wpływu na ich przebieg i wynik, który pozostaje poza sferą oddziaływania grającego i niezależny od jego zdolności psychomotorycznych, spostrzegawczości, refleksu, zręczności. Automaty mają charakter losowy odbywają się według identycznego schematu właściwego dla gier oferowanych na typowych automatach hazardowych. Wyposażone zostały w mechanizmy służące do wypłacania pieniędzy (monet), w trakcie doświadczenia zrealizowały wypłaty pieniężne w kwocie odpowiadającej wartości punktów posiadanych w momencie zakończenia gier. Następnie badane automaty zostały zatrzymane i zabezpieczone w charakterze dowodów rzeczowych. Do materiału zgromadzonego w niniejszej sprawie została włączona: umowy dzierżawy z dnia 3 września 2013r., mocą której udostępniono Spółce powierzchnię lokalu do zainstalowania i eksploatacji urządzeń do gier oraz opinie biegłego sądowego z dnia 13 i 14 grudnia 2013r., dotyczące charakteru urządzeń, które według opinii są typowymi automatami do gier posiadającymi możliwość bezpośredniej wypłaty wygranych. Oferują one gry bębnowe typu Slot będące komputerowymi emulacjami klasycznych gier hazardowych o charakterze losowym i są organizowane w celach komercyjnych. Gry mają charakter losowy, albowiem o układzie symboli na samoczynnie zatrzymujących się bębnach, decyduje algorytm realizowanych gier działający na zasadzie przypadku. Po uruchomieniu gry grający nie jest w stanie przewidzieć jej wyniku. Automaty umożliwiają bezpośrednią wypłatę wygranej pieniężnej. W świetle zgromadzonego materiału organ uznał, że automaty do gry - będące przedmiotem niniejszego postępowania umożliwią prowadzenie gier o charakterze losowym i oferują wygrane pieniężne wypłacane bezpośrednio, jak i wygrane poza automatami umożliwiającymi finansowe rozliczanie wyników gier w oparciu o rejestrowane na wewnętrznych licznikach zapisy. Nie ma w nich żadnych cech zręcznościowych, nie wymagają od grającego żadnej zręczności. Spełniają definicję gier na automatach w rozumieniu art. 2 ust. 3 i 5 u.g.h. Spółka urządzała gry na ujawnionych w lokalu automatach, poza kasynem gry, bez koncesji oraz bez rejestracji automatu, tj. z pominięciem wymogów, o których mowa w art. 6 ust. 1 i art. 23a ust. 1 u.g.h. Okoliczności te więc, w pełni zasadnym czynią wymierzenie kary pieniężnej, o której mowa w art. 89 ust. 1 pkt 2 u.g.h. Przedstawiono stanowisko wyrażone w wyroku Trybunału Konstytucyjnego z dnia 11 marca 2015r. (sygn. akt P 4/14), w którym poddano kontroli przepisy u.g.h. stwierdzając, że są one zgodne z Konstytucją. Zatem przepisy te nie zostały zakwestionowane i derogowane przez Trybunał Konstytucyjny, nie ma podstaw do kwestionowania ich bezwzględnego obowiązywania i stosowania.