Wyrok WSA w Olsztynie z dnia 28 lutego 2017 r., sygn. II SA/Ol 1388/16

Dnia 28 lutego 2017 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Adam Matuszak Sędziowie sędzia WSA Beata Jezielska (spr.) sędzia WSA Tadeusz Lipiński Protokolant specjalista Wojciech Grabowski po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 28 lutego 2017 roku sprawy ze skargi M. R. na decyzję Inspektora Transportu Drogowego z dnia "[...]" nr "[...]" w przedmiocie kary pieniężnej za naruszenie przepisów ustawy o transporcie drogowym I. uchyla zaskarżoną decyzję; II. zasądza od Inspektora Transportu Drogowego na rzecz M. R. kwotę 2.250 złotych (słownie: dwa tysiące dwieście pięćdziesiąt) tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Uzasadnienie

Decyzją z dnia "[...]"r. Wojewódzki Inspektor Transportu Drogowego w O, powołując się na art. 93 ust. 1, art. 92a ust. 1 - 6 ustawy z dnia 6 września 2001r. o transporcie drogowym (t. j. Dz.U z 2013r. poz. 1414 ze zm., dalej jako: u.t.d), nałożył na M R prowadzącego działalność gospodarczą pod firmą M R Przedsiębiorstwo Handlowo - Usługowe M w R karę pieniężna w wysokości "[...]"zł z tytułu nieokazania podczas kontroli w przedsiębiorstwie wykresówki, danych z karty kierowcy, tachografu cyfrowego lub dokumentu potwierdzającego fakt nieprowadzenia pojazdu. Organ wskazał przy tym iż wysokość kary wynika z treści lp. 6.3.7 załącznika nr 3 do u.t.d. "[...]"zł. W uzasadnieniu podano, że podczas kontroli przedsiębiorstwa ujawniono naruszenia przepisów prawa. W związku z tym decyzją z dnia "[...]"r. Wojewódzki Inspektor Transportu Drogowego nałożył na przedsiębiorstwo M R "M" karę pieniężną w wysokości "[...]" zł tytułem nieokazania podczas kontroli w przedsiębiorstwie wykresówki, danych z karty kierowcy, tachografu cyfrowego lub dokumentu potwierdzającego fakt nieprowadzenia pojazdu. Jednakże na skutek wniesionego odwołania Główny Inspektor Transportu Drogowego decyzją z dnia "[...]"r. uchylił zaskarżoną decyzję w całości i przekazał sprawę do ponownego rozpoznania przez organ I instancji. Organ odwoławczy wskazał na brak odniesienia się do twierdzeń kontrolowanego, że w okresie objętym kontrolą wykonywano jedynie przewozy związane z utrzymaniem dróg - zwolnione z obowiązku stosowania przepisów Rozporządzenia (WE) nr 561/2006 oraz Rozporządzenia Rady EWG 3821/85, a także na brak wykazania w sposób niebudzący wątpliwości, iż kierowca, którego aktywności dotyczyła kara, w dniach w których organ stwierdził braki w dokumentacji zobligowany był do rejestrowania aktywności prowadzenia pojazdu, wymaganych przerw i odpoczynków. Przy ponownym rozpoznaniu sprawy organ I instancji wezwał stronę do złożenia na piśmie wyjaśnień w prowadzonej sprawie, ale strona nie przedstawiła żadnej dokumentacji, nie wypowiedziała się w powyższym zakresie, nie złożyła też wniosków dowodowych. Ustalono jednakże, na podstawie informacji udzielonych przez Urząd Gminy w S, na czym polegały remonty dróg oraz w jakich miesiącach miały miejsce. W oparciu o zebrany materiał dowodowy stwierdzono naruszenie opisane pod lp. 6.3.7 załącznika nr 3 do u.t.d., polegające na nieokazaniu podczas kontroli w przedsiębiorstwie wykresówki, danych z karty kierowcy, tachografu cyfrowego lub dokumentu potwierdzającego fakt nieprowadzenia pojazdu - za 3 dni stycznia "[...]"r. oraz za 15 dni maja "[...]"r. Wskazano na okoliczność, że tylko jeden kierowca w miesiącach od stycznia do maja "[...]" roku prowadził pojazdy na rzecz przedsiębiorcy i dlatego na potrzeby dalszej analizy czasu pracy w ponownym rozpoznaniu sprawy wzięto pod uwagę tylko aktywności tego kierowcy. Wskazano, w jakich dniach kierowca ten ma oznaczoną aktywność w przedmiotowej ewidencji. Podano, że w trakcie kontroli osoba upoważniona do reprezentacji przedsiębiorcy złożyła pisemne oświadczenie, że przedsiębiorca w okresie poddanym szczegółowej kontroli wykonywał jedynie przewozy podlegające wyłączeniu na podstawie art.13 ust.1 Rozporządzenia (WE) nr 561/2006, związane z utrzymaniem dróg. Ponadto strona przedłożyła kilka umów z publicznymi podmiotami, dotyczących zimowego utrzymania dróg oraz bieżącego utrzymania dróg. Wskazano, że z poczynionych ustaleń - zarówno tych poprzedzających wydanie decyzji z "[...]"r., jak i tych powziętych przy ponownym rozpatrywaniu sprawy - wynika, że prace związane z bieżącym utrzymaniem dróg na terenie Gminy S, wykonywane były w miesiącach lutym, marcu oraz kwietniu. Kruszywo przewożone przez stronę transportowane było bezpośrednio na drogi, które w danej chwili wymagały remontu, polegającego w głównej mierze na uzupełnianiu powstałych ubytków w nawierzchni. Biorąc pod uwagę okazaną ewidencję czasu pracy kierowcy i wykazane w niej dni, w których kierowca prowadził pojazdy, po uwzględnieniu ustaleń organu należało jednoznacznie stwierdzić, że kierowca we wskazanych dniach nie wykonywał przewozów związanych z zimowym utrzymaniem dróg, czy też prac związanych z bieżącym utrzymaniem dróg lub ich remontem. Wskazano, że w miesiącach lutym, marcu i kwietniu "[...]"r., na podstawie zawartych umów przedsiębiorcy z podmiotami publicznymi oraz mając na uwadze charakter wykonywanych przewozów, przedsiębiorca wykonywał przewozy związane z bezpośrednim i bieżącym utrzymaniem dróg; tym samym był zwolniony z obowiązku okazania podczas kontroli w przedsiębiorstwie wykresówki, danych z karty kierowcy, tachografu cyfrowego lub dokumentu potwierdzającego fakt nieprowadzenia pojazdu. Wyjaśniono, że zarzuty co błędnego wypełnienia ewidencji czasu pracy kierowcy została przez przedsiębiorcę nie mogą być uwzględnione, gdyż została przedłożona do kontroli w postępowaniu I instancji prawidłowo, a strona w toku całego postępowania nie zwracała się z wnioskiem o zmianę lub nieuwzględnianie tej ewidencji. Także w toku prowadzonego ponownie postepowania, strona nie zgłaszała żadnych wniosków w zakresie przedłożonej ewidencji. Wskazano, że zgodnie art. 13 Rozporządzenia (WE) nr 561/2006 Państwo Członkowskie może wprowadzić wyjątki od przepisów art. 5-9 i uzależnić te wyjątki od spełnienia indywidualnych warunków na swoim terytorium lub, w porozumieniu z zainteresowanymi Państwami, na terytorium innego Państwa Członkowskiego, mające zastosowanie do następujących przewozów wykonywanych. Wyłączenie do dotyczyć może m.in. pojazdów używanych w związku z utrzymaniem i kontrolą dróg. Podmiot wykonujący przewozy określone ww. artykule powinien posiadać dokumentację potwierdzającą fakt wykonywania przewozów drogowych w nim określonych. Stąd korzystanie z uprawnień wynikających ze stosowania art. 13 rozporządzenia 561/2006 nakłada na przedsiębiorstwo nie tylko prawa, ale i obowiązek dokumentowania stosowania wyłączeń w realizacji takich przewozów. W tym zakresie zostało udokumentowane prawo strony do zastosowania wyłączeń w realizacji przewozów polegających na zimowym utrzymaniu dróg oraz bieżącym utrzymaniu dróg. Za dni, w których przedsiębiorstwo nie udokumentowało faktu zimowego utrzymania dróg, ani bieżącego utrzymania dróg organ nałożył karę pieniężną. Wskazano, że organ nie znalazł podstaw do umorzenia prowadzonego ponownie postępowania i odstąpienia od nałożenia kary pieniężnej na przedsiębiorcę za popełnione naruszenie. W ocenie organu nie ma żadnej możliwości wyłącznie odpowiedzialności strony za niedopełnienie ustawowo nałożonych obowiązków w zakresie stwierdzonego naruszenia po ponownym rozpoznaniu sprawy. Podano, że art. 92b u.t.d. nakłada na przedsiębiorcę bezwzględny obowiązek kontroli i właściwej organizacji pracy kierowców, aby nie dochodziło do naruszeń przepisów w zakresie czasu pracy kierowców. Przedsiębiorstwo transportowe odpowiada za naruszenia przepisów, których dopuszczają się jego kierowcy, nawet jeśli naruszenie takie miało miejsce na terytorium innego Państwa Członkowskiego lub w państwie trzecim. Przedsiębiorca powinien tak zorganizować pracę kierowców, aby nie dochodziło do naruszeń. Celem przeprowadzonego postępowania była ocena, czy wszystkie przewozy skarżącego wykonywane były w świetle wyłączeń art. 13 lit. h) rozporządzenia 561/2006. Kontrola w tym zakresie wykazała, że spośród "[...]" dni aktywności kierowcy "[...]" dni wymagało udokumentowania tej aktywności poprzez okazanie podczas kontroli w przedsiębiorstwie wykresówek, danych z karty kierowcy, z tachografu cyfrowego lub dokumentu potwierdzającego fakt nieprowadzenia pojazdu. Brak wykresówek oraz dokumentów potwierdzających fakt nieprowadzenia pojazdów spowodowany był albo niewłaściwą organizacją pracy przedsiębiorstwa i niewłaściwego zabezpieczenia i przechowywania dokumentacji, albo brakiem wiedzy na temat wykonywanych przewozów. Organ odstąpił od wymierzenia kary za stwierdzone braki wykresówek w dniach, w których przedsiębiorca wykonywał prace związane z zimowym utrzymaniem dróg oraz prace związane z bieżącym utrzymaniem dróg. Wskazano, że zgodnie z treścią art. 92a ust. 3 pkt 2 u.t.d. suma kar pieniężnych nałożonych za naruszenia stwierdzone podczas kontroli przedsiębiorstwa wykonującego przewozy drogowe nie może przekroczyć "[...]" złotych - dla podmiotu zatrudniającego kierowców w liczbie średnio do 10 w okresie 6 miesięcy przed dniem rozpoczęcia kontroli. Podano, że wyliczono wysokość kary za popełnione naruszenie dokonano na podstawie art. 92a ust. l, 3, 6 oraz lp. 6.3.7 załącznika nr 3 do ustawy o transporcie drogowym, w brzmieniu - nieokazanie podczas kontroli w przedsiębiorstwie wykresówki, danych z karty kierowcy, z tachografu cyfrowego lub dokumentu potwierdzającego fakt nieprowadzenia pojazdu - za każdy dzień 500 zł (w tym przypadku "[...]" x 500 zł = "[...]"zł).