Wyrok WSA w Warszawie z dnia 4 kwietnia 2011 r., sygn. VI SA/Wa 2601/10
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Danuta Szydłowska Sędziowie Sędzia WSA Zbigniew Rudnicki (spr.) Sędzia WSA Urszula Wilk Protokolant st. sekr. sąd. Jan Czarnacki po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 4 kwietnia 2011 r. sprawy ze skargi P. Sp. z o.o. z siedzibą w R. na decyzję Głównego Inspektora Transportu Drogowego z dnia [...] września 2010 r. nr [...] w przedmiocie kary pieniężnej oddala skargę
Uzasadnienie
W wyniku przeprowadzonej w dniach [...] lipca - [...] lipca 2008 r. przez [...] Wojewódzkiego Inspektora Transportu Drogowego w [...] kontroli firmy - G. Sp. z o.o., R. (dalej: przedsiębiorcy), potwierdzonej protokołem kontroli z dnia [...] lipca 2008 r., nr [...], stwierdzono szereg naruszeń przepisów krajowych i unijnych.
Przedmiotem kontroli była zgodność wykonywania działalności gospodarczej z przepisami ustawy o transporcie drogowym oraz przepisami wykonawczymi w w/w ustawy. Zakres kontroli obejmował okres od dnia [...] lipca 2007 r. do [...] lipca 2008 r.
[...] Wojewódzki Inspektor Transportu Drogowego w dniu [...] września 2008 r. wydał decyzję, którą nałożył karę pieniężną w wysokości 30 000 złotych za w/w naruszenia.
Od powyższej decyzji strona wniosła odwołanie, w którym podniosła następujące zarzuty:
- naruszenie prawa materialnego w szczególności art. 92 ust. 1 pkt 8 i ust. 4 ustawy z dnia 6 września 2001 r. o transporcie drogowym w zw. z art. 29 ust. 1 ustawy z dnia 16 kwietnia 2004 o czasie pracy kierowców poprzez brak jego zastosowania oraz błędne uznanie, że pojazdy używane przez skarżącą w związku ze zbieraniem odpadów z gospodarstw domowych i ich wywozem nie są wyłączone spod działania rozporządzenia Rady (EWG) nr 3821/85 oraz rozporządzenia (WE) nr 561/2006 i ustawy z dnia 16 kwietnia 2004 r. o czasie pracy kierowców a także ustawy o transporcie drogowym i aktów wykonawczych,
- naruszenie przepisów postępowania administracyjnego, w szczególności art. 7 K.p.a. poprzez brak dokładnego wyjaśnienia stanu faktycznego polegającego na wywozie odpadów przez kierowców skarżącej zarówno i jednocześnie z gospodarstw domowych, jak i od innych podmiotów, oraz dokonaną błędną interpretację art. 13 ust. 1 lit. h rozporządzenia (WE) nr 561/2006.