Wyrok WSA w Gliwicach z dnia 14 lutego 2017 r., sygn. IV SA/Gl 362/16

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Tadeusz Michalik (spr.), Sędziowie Sędzia WSA Beata Kozicka, Sędzia WSA Teresa Kurcyusz - Furmanik, Protokolant specjalista Magdalena Kurpis, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 14 lutego 2017 r. sprawy ze skargi W.R. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w K. z dnia [...]r. nr [...] w przedmiocie zasiłku celowego oddala skargę.

Uzasadnienie

Burmistrz Miasta C. decyzją z dnia [...] Nr [...] przyznał W. R. zasiłek celowy w miesiącu lutym 2016 r. w wysokości 30 zł na zakup środków czystości, na zakup żywności w kwocie 100 zł oraz na pokrycie części lub całości kosztów leków i leczenia w kwocie 120 zł.

Od tej decyzji strona wniosła odwołanie, wyrażając swoje niezadowolenie podkreślając swoją trudną sytuację materialną i osobistą.

Decyzją z dnia [...] Nr [...] wydaną m.in. na podstawie art. 138 & 1 pkt. 1 Kodeksu postępowania administracyjnego Samorządowe Kolegium Odwoławcze w K. orzekło utrzymać w mocy zaskarżoną decyzję.

W uzasadnieniu Kolegium wskazało, że strona zwróciła się w dniu 17 lutego 2016 r. r. o zasiłek celowy na zakup żywności i zakup leków. W trakcie przeprowadzonego wywiadu środowiskowego w dniu 17 lutego 2016 r. organ I instancji ustalił, iż strona prowadzi samodzielne gospodarstwo domowe . Dochodem strony jest dodatek mieszkaniowy w kwocie- 255,29 zł. przy kryterium ustawowym 634 zł. Stronie odrębną decyzją przyznano zasiłek okresowy w kwocie 189,36 zł. od lutego do marca 2016 r. Organ podniósł, że strona jest osobą bezrobotną bez prawa do zasiłku. Jest zarejestrowany w PUP w B., a zatem spełnia kryterium ustawowe do przyznania wnioskowanych świadczeń.

Kolegium Odwoławcze zaznaczyło, iż zgodnie z art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 12 marca 2004 roku o pomocy społecznej - pomoc społeczna jest instytucją polityki społecznej państwa, mającą na celu umożliwienie osobom i rodzinom przezwyciężanie trudnych sytuacji życiowych, których nie są one w stanie pokonać, wykorzystując własne uprawnienia, zasoby i możliwości. Jednocześnie z treści art. 3 wynika, iż pomoc społeczna wspiera osoby i rodziny w wysiłkach zmierzających do zaspokojenia niezbędnych potrzeb i umożliwia im życie w warunkach odpowiadających godności człowieka. Zadaniem pomocy społecznej jest zapobieganie sytuacjom, o których mowa w art. 2 ust. 1, przez podejmowanie działań zmierzających do życiowego usamodzielnienia osób i rodzin oraz ich integracji ze środowiskiem. Pomoc społeczna nie ma, więc z założenia służyć pełnemu zaspokajaniu potrzeb podopiecznych. Wspiera jedynie osoby w wysiłkach zmierzających do zaspokojenia niezbędnych potrzeb i umożliwia im życie w warunkach odpowiadających godności człowieka. Zadaniem pomocy społecznej jest, bowiem zapobieganie sytuacjom, o których mowa w art. 7 ustawy o pomocy społecznej, przez podejmowanie działań zmierzających do życiowego usamodzielnienia osób i rodzin oraz ich integracji ze środowiskiem. Rodzaj, forma i rozmiar świadczenia powinny być odpowiednie do okoliczności uzasadniających udzielenie pomocy. Potrzeby zaś osób i rodzin korzystających z pomocy winny zostać uwzględnione, o ile odpowiadają celom i mieszczą się w możliwościach pomocy społecznej. Zgodnie z wolą ustawodawcy ocena warunków i możliwości udzielenia określonego rodzaju, formy i rozmiaru świadczeń, stosownie do okoliczności konkretnej sprawy, należy do organu administracji, któremu w tym zakresie pozostawiono określony zakres swobody, który w rozpatrywanej sprawie został zachowany.