Wyrok WSA w Gdańsku z dnia 8 lutego 2017 r., sygn. I SA/Gd 1463/16

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Irena Wesołowska, Sędziowie Sędzia NSA Elżbieta Rischka, Sędzia WSA Ewa Wojtynowska (spr.), Protokolant Starszy Sekretarz Sądowy Beata Jarecka, po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 8 lutego 2017 r. sprawy ze skargi K.W. na decyzję Dyrektora Pomorskiego Oddziału Regionalnego Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa z dnia 31 sierpnia 2016 r. nr [...] w przedmiocie ustalenia kwoty nienależnie pobranych płatności z tytuły realizacji przedsięwzięć rolnośrodowiskowych oddala skargę.

Uzasadnienie

Skarżący złożył do Kierownika Biura Powiatowego Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa (zwany w dalszej części uzasadnienia Kierownikiem ARiMR lub organem pierwszej instancji) wnioski o przyznanie płatności z tytułu realizacji przedsięwzięć rolnośrodowiskowych i poprawy dobrostanu zwierząt na lata 2007, 2008, 2009, 2010 i 2011. Po przeprowadzeniu postępowań, odpowiednio decyzjami z 26 października 2006 r. (zmieniona decyzją z dnia 21 marca 2013 r.), z 5 grudnia 2008 r. (uchylona decyzją z 2 kwietnia 2009 r. - przyznano płatność w innej wysokości), z 9 marca 2010 r., 8 kwietnia 2011 r. i 14 marca 2012 r. Kierownik ARiMR przyznał stronie płatności w wysokości odpowiednio 102.891,30 zł, 78.039,20 zł, 86.243,40 zł, 83.908 zł i 84.000,40 zł.

Po ponownym przeprowadzeniu postępowań (pierwotne decyzje były dwukrotnie uchylane przez organ odwoławczy), organ I instancji decyzją z dnia 3 marca 2016 r. ustalił stronie kwotę nienależnie pobranych płatności rolnośrodowiskowych w wysokości 12.333,80 zł oraz odstąpił od ustalenia kwoty nienależnie pobranych płatności za 2010 rok, bowiem kwota ustalona na 2010 rok w wysokości 204 zł nie przekracza równowartości 100 euro przeliczonej na złote. W uzasadnieniu Kierownik wskazał, że stwierdził zaniechanie prowadzenia działalności rolniczej na części działek rolnych objętych zobowiązaniem rolnośrodowiskowym w latach 2007-2011. Ponadto przeanalizował przesłanki wykluczające obowiązek zwrotu, stwierdzając, że nie wystąpiły.