Wyrok WSA w Białymstoku z dnia 16 lutego 2017 r., sygn. II SA/Bk 653/16

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Białymstoku w składzie następującym: Przewodniczący sędzia NSA Elżbieta Trykoszko (spr.), Sędziowie sędzia NSA Grażyna Gryglaszewska,, sędzia WSA Mirosław Wincenciak, Protokolant starszy sekretarz sądowy Marta Marczuk, po rozpoznaniu w Wydziale II na rozprawie w dniu 16 lutego 2017 r. sprawy ze skargi H. R. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w B. z dnia [...] maja 2016 r., nr [...] w przedmiocie ustalenia opłaty za pobyt w domu pomocy społecznej oddala skargę

Uzasadnienie

Skarga została wywiedziona na tle następujących okoliczności.

Decyzją z dnia [...] kwietnia 2016r. (nr [...]) wydaną z upoważnienia Prezydenta Miasta B. przez Kierownika Działu Pomocy Instytucjonalnej Miejskiego Ośrodka Pomocy Rodzinie w B., doszło do ustalenia należnej od skarżącej H. R. opłaty za pobyt matki skarżącej - Ł. R. w Domu Pomocy Społecznej w B. przy ulicy Ś. [...]. Mocą tej decyzji opłatę ustalono: w wysokości 263,92 złotych od dnia 15 lutego 2016r. do 29 lutego 2016r i w wysokości po 510,25 złotych miesięcznie od dnia 1 kwietnia 2016r. W uzasadnieniu decyzji stwierdzono, że Ł. R. - matka skarżącej jest osobą wymagającą całodobowej, stałej opieki ze względu na stan zdrowia i wiek, której wystarczająco nie można zapewnić w formie usług opiekuńczych. Miejski Ośrodek Pomocy Rodzinie w B. decyzją z dnia [...] grudnia 2015r. skierował Ł. R. poza kolejnością do DPS w B. na czas nieokreślony ustalając należną od skierowanej opłatę za pobyt w placówce na kwotę 945,85 złotych miesięcznie. Decyzją z dnia [...] lutego 2016r. orzeczono o umieszczeniu Ł. R. w DPS, w którym skierowana do placówki osoba przebywa od dnia 15 lutego 2016r. Następnie organ I instancji wskazał, że pobyt w domu pomocy społecznej jest odpłatny do wysokości średniego miesięcznego kosztu utrzymania mieszkańca placówki a w pierwszej kolejności do wnoszenia opłaty zobowiązany jest mieszkaniec domu. Dopiero gdy ten nie jest w stanie pokryć całego kosztu utrzymania, opłaty obciążają kolejno małżonka, zstępnych, wstępnych oraz właściwa gminę. Zgodnie z opisanymi zasadami, ustalona została opłata należna od samej podopiecznej począwszy od dnia jej przyjęcia do placówki. Opłata ta w kwocie 945,85 złotych miesięcznie, nie pokrywa średniego miesięcznego kosztu pobytu i utrzymania osoby w DPS, wynoszącego do 31 marca 2016r. kwotę 3205,00 a od 1 kwietnia 2016r. - kwotę 3321,00 złotych. Obowiązek ponoszenia odpłatności w pozostałej części spoczywa na dwóch córkach: M. P. i H. R. oraz trzech wnukach: A. R., A. P. i M. P., którzy winni, w zależności od swojej sytuacji dochodowej, partycypować w kosztach pobytu matki/babci w DPS. Organ po zbadaniu sytuacji materialnej osób zobowiązanych do ponoszenia opłat, ustalił, że jedynie dochody córki pensjonariuszki DPS - M. P. oraz wnuczki A. R. nie przekraczają 300 % kryterium dochodowego, stanowiącego kwotę wolną od przeznaczenia na pokrycie kosztów pobytu osoby bliskiej w DPS i tylko wobec tych osób nie zaistniały podstawy do ustalenia kwoty partycypacji w pokryciu kosztów pobytu w placówce Ł. R. Opłatę ustalono natomiast od córki H. R. w kwocie 263,92 złotych za okres do 29 lutego 2016r. i w kwocie po 510,25 złotych miesięcznie począwszy do 1 marca 2016r oraz od dwojga wnuków w osobach A. P. i skarżącego M. P. Obciążenie każdego z nich wysokością partycypacji w ponoszeniu kosztów utrzymania babci w całodobowej placówce opiekuńczej, nastąpiło w wysokości ½ różnicy między średnim kosztem utrzymania w placówce a sumą wpłat ciążących na samej pensjonariuszce Ł. R. oraz wpłat ciążących na córce H. R. Należna od każdego z wnuków opłata wyliczona według opisanego schematu obliczeń wyniosła kwotę 452,31 złotych od dnia 15 lutego 2016r. do 29 lutego 2016r., kwotę 874,45 złotych od dnia 1 marca 2016r. do dnia 31 marca 2016r. i kwotę po 932,45 złotych miesięcznie od dnia 1 kwietnia 2016r. Skargi M. P. i A. P. na decyzje dotyczące wysokości ich partycypacji w kosztach pobytu Ł. R. w DPS zostały oddalone przez WSA w Białymstoku w sprawach o sygn. II SA/Bk 454/16 i II SA/Bk 455/16/16. Wyroki nie zostały zaskarżone do Naczelnego Sądu Administracyjnego.