Wyrok WSA w Gliwicach z dnia 23 listopada 2016 r., sygn. III SA/Gl 885/16

Inne

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Małgorzata Herman, Sędziowie Sędzia WSA Barbara Brandys-Kmiecik (spr.), Sędzia WSA Agata Ćwik-Bury, Protokolant Katarzyna Lisiecka-Mitula, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 23 listopada 2016 r. przy udziale - sprawy ze skargi G. S. na decyzję Dyrektora Izby Celnej w K. z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie odmowy uchylenia decyzji ostatecznej po wznowieniu postępowania oddala skargę.

Uzasadnienie

Zaskarżoną decyzją nr [...] z [...] r. Dyrektor Izby Celnej w K. , po rozpatrzeniu odwołania G. S. i, utrzymał w mocy decyzję Naczelnika Urzędu Celnego w R. nr [...] z [...] r., którą po wznowieniu postępowania na wniosek Strony, odmówiono uchylenia decyzji ostatecznej Naczelnika Urzędu Celnego w R. nr [...] z dnia [...] r. w przedmiocie określenia zobowiązania podatkowego w podatku akcyzowym z tytułu nabycia wewnątrzwspólnotowego samochodu osobowego.

Podstawę prawną rozstrzygnięcia stanowił art. 233 § 1 pkt 1, art. 240 § 1 pkt 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2015 r., poz. 613 ze zm. - dalej jako O. p.).

Rozstrzygnięcie zapadło w następującym stanie faktycznym sprawy:

Decyzją nr [...] z dnia [...] r. Naczelnik Urzędu Celnego w R. określił G. S. wysokość zobowiązania podatkowego w podatku akcyzowym z tytułu nabycia wewnątrzwspólnotowego samochodu osobowego marki [...] o numerze nadwozia [...] , rok produkcji 1997, poj. silnika 2295 cm3 - w kwocie 1.375,00 zł; zaległość podatkowa będąca różnicą pomiędzy kwotą określoną w decyzji, a zadeklarowaną przez podatnika w deklaracji AKC-U wyniosła 1.322,00 zł. Decyzja ta została uznana za doręczoną w trybie art. 150 § 2 O.p. z dniem 27 grudnia 2013r. i stała się decyzją ostateczną.

Pismem z dnia 25 sierpnia 2015r. Strona złożyła wniosek o wznowienie postępowania w trybie art. 145 § 1 pkt 4 Kodeksu postępowania administra-cyjnego wskazując, że w sprawie zakończonej decyzją ostateczną wznawia się postępowanie, jeżeli strona nie z własnej winy nie brała udziału w postępowaniu. Natomiast Strona podniosła, iż bez swojej winy nie brała udziału w postępowaniu zakończonym wnioskowaną do wznowienia decyzją gdyż to i pozostałe postępowania podatkowe były wszczynane w czasie trwania zawieszenia działalności gospodarczej wnioskodawcy, tj. po dniu 23 lutego 2012 r., a wnioskodawca w tym czasie przebywał już poza granicami kraju i nie miał obowiązku powiadamiać organu o zmianie swojego pobytu, albowiem zmienił miejsce pobytu przed wydaniem postanowień wszczynających 21 postępowań podatkowych. Okolicznością potwierdzającą ten fakt jest brak odbioru jakiejkolwiek korespondencji od dnia 23 lutego 2012r. W uzasadnieniu podniesiono, że organ mógł podjąć działania zmierzające do ustalenia aktualnego, dla chwili postępowań, miejsca pobytu, a zaniechanie w tym zakresie, zdaniem Wnioskodawcy, skutkowało tym, że nie miał jakiejkolwiek wiedzy o toczących się względem niego postępowaniach podatkowych. Strona wskazała, że o 21 postępowaniach podatkowych dowiedziała się z chwilą doręczenia niemieckich tytułów egzekucyjnych przez właściwe organy niemieckie prowadzące egzekucję na podstawie tytułów wykonawczych wystawionych przez Dyrektora Izby Celnej w K. . Zatem dopiero wówczas Dyrektor Izby Celnej w K. ustalił miejsce pobytu, co sugeruje, że brak skuteczności postępowania egzekucyjnego zmusił organy podatkowe do aktywności na polu poszukiwań wnioskodawcy i jego majątku.