Wyrok WSA w Rzeszowie z dnia 20 października 2016 r., sygn. I SA/Rz 486/16

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie w składzie następującym: Przewodniczący S. WSA Małgorzata Niedobylska Sędziowie WSA Piotr Popek / spr./ WSA Tomasz Smoleń Protokolant ref. staż. Joanna Kulasa po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 20 października 2016 r. sprawy ze skargi K. Z. i A. Z. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej z dnia [...] maja 2016 r. nr [...] w przedmiocie umorzenia postępowania odwoławczego w sprawie podatku dochodowego od osób fizycznych za 2013 rok oddala skargę.

Uzasadnienie

Dyrektor Izby Skarbowej, decyzją z dnia [...] maja 2016 r. o nr [...], po rozpatrzeniu odwołania małżonków A.Z. i K.Z. (dalej zwanych podatnikami/skarżącymi) utrzymał w mocy decyzję Naczelnika Urzędu Skarbowego w S. z dnia [...] czerwca 2015 r. nr [...] określającą przybliżoną kwotę zobowiązania w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2013 r. w kwocie 228.032 zł i należne z tego tytułu, na dzień wydania decyzji, odsetki za zwłokę w kwocie 37.257 zł oraz orzekającą o zabezpieczeniu na majątku wspólnym skarżących powyższych należności w łącznej kwocie 265.289 zł.

Opisana powyżej decyzja wydana została na tle następującego, ustalonego przez organy stanu faktycznego:

Na podstawie upoważnień do przeprowadzenia postępowania kontrolnego, przeprowadzono wobec K. Z., prowadzącego działalność gospodarczą pod firmą E. Handel i Usługi, kontrolę podatkową w zakresie podatku od towarów i usług za okres od 1stycznia do 31grudnia 2013 r.

W wyniku przeprowadzonej analizy dokumentacji księgowej stwierdzono, że skarżący w 2013 r. dokonywał zakupu towarów handlowych w postaci palet drewnianych, głównie u jednego kontrahenta J.R., prowadzącego działalność gospodarczą w zakresie wyrobów tartacznych. W toku kontroli podatkowej przesłuchano J.R. na okoliczność zawierania i realizowania transakcji ze skarżącym, który zeznał, że w 2013 r. nie dokonywał faktycznie sprzedaży na rzecz skarżącego, wystawiał natomiast zgodnie z dyspozycjami, faktury. Przedstawił także pisemne wyjaśnienia, potwierdzając w nich, że wystawione w okresie od 1 stycznia do 31 grudnia 2013 r. na rzecz skarżącego faktury nie dokumentują rzeczywistej sprzedaży i że są to tzw. puste faktury. W toku kontroli przesłuchano również samego skarżącego, zatrudnionych w jego firmie pracowników oraz kontrahentów, którym sprzedał palety w 2013 r.