Wyrok WSA w Lublinie z dnia 12 października 2016 r., sygn. I SA/Lu 228/16
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Grzegorz Wałejko (sprawozdawca) Sędziowie WSA Monika Kazubińska-Kręcisz WSA Andrzej Niezgoda Protokolant Referent stażysta Paweł Kobylarz po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 12 października 2016 r. sprawy ze skargi M. Z. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej z dnia [...] stycznia 2016 r. nr [...] w przedmiocie podatku od towarów i usług za sierpień 2013 r. oddala skargę.
Uzasadnienie
Zaskarżoną decyzją z dnia [...] r. Dyrektor Izby Skarbowej (organ odwoławczy) utrzymał w mocy decyzję Naczelnika [...] Urzędu Skarbowego w L. (organ I instancji) z dnia [...] r., zmieniającą M. Z. (podatnik, skarżący) rozliczenie podatku od towarów i usług za sierpień 2013 r. poprzez określenie nadwyżki podatku naliczonego nad należnym do przeniesienia na następny miesiąc w wysokości [...] zł, niższej od deklarowanej.
Zaskarżona decyzja została wydana w następującym stanie sprawy.
Po przeprowadzeniu postępowania kontrolnego, organ I instancji ustalił, że podatnik w rejestrze zakupu za sierpień 2013 r. zaewidencjonował podatek naliczony (na łączną kwotę [...]zł) z trzech faktur VAT wystawionych przez R. w L. na zakup magnesów, które to czynności nie zostały w rzeczywistości wykonane i zgodnie z art. 88 ust. 3a pkt. 4 lit. a ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U .z 2011r. Nr 177, poz.1054 - dalej "ustawa o VAT") wyżej wymienione faktury nie mogą stanowić podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego. Tym samym rejestr zakupu za sierpień 2013 r. w zakresie tych zapisów został uznany przez organ I instancji za nierzetelny.
Organ I instancji wyjaśnił, że postępowanie podatkowe przeprowadzone wobec kontrahenta podatnika - R. J. wykazało, że w jego dokumentacji podatkowej nie występują faktury VAT wystawione w sierpniu 2013 r. dla skarżącego, a czynności obrotu towarami - w tym magnesami, zarówno nabycia jak i dostawy nie miały miejsca w rzeczywistości. Organ ustalił bowiem, że magnesy wymienione między innymi w fakturach wystawionych w 2013 r. dla M. Z. przez R. pochodzić miały od dwóch dostawców: S. Z. "Z. " w G. i M. O. P.H.U. "G. " w L.. Tymczasem zgromadzony materiał dowodowy potwierdził, że również ci sprzedawcy wprowadzili do obrotu prawnego nierzetelne faktury sprzedaży VAT, nie odzwierciedlające faktycznego przebiegu transakcji.