Wyrok WSA we Wrocławiu z dnia 19 września 2016 r., sygn. IV SA/Wr 255/13

|Sygn. akt IV SA/Wr 255/13 | | , , [pic], , WYROK, , W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ, , , Dnia 19 września 2016 r., , , Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu, w składzie następującym:, Przewodniczący, , Sędzia WSA Alojzy Wyszkowski, , Sędziowie, Sędzia WSA Lidia Serwiniowska, Sędzia NSA Julia Szczygielska (spr.), , , Protokolant, starszy asystent sędziego Krzysztof Caliński, , , po rozpoznaniu w Wydziale IV na rozprawie w dniu 19 września 2016 r., sprawy ze skargi Z. R., na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego we W., z dnia [...] stycznia 2013 r. nr [...], w przedmiocie odmowy przyznania zasiłku okresowego, , oddala skargę w całości;, , ,

Uzasadnienie

Zaskarżoną decyzją z dnia [...] stycznia 2013 r., nr [...] Samorządowe Kolegium Odwoławcze we W. (dalej organ odwoławczy, II instancji), po rozpatrzeniu odwołania Z. R. (dalej: skarżący, strona, wnioskodawca), od wydanej z upoważnienia Prezydenta W. decyzji Kierownika Zespołu Terenowej Pracy Socjalnej Nr [...] Miejskiego Ośrodka Pomocy Społecznej we W. (dalej organ I instancji) z dnia [...] stycznia 2013 r., nr [...] odmawiającej przyznania zasiłku okresowego na zakup żywności, leków i środków czystości na podstawie art. 138 § 2 k.p.a. uchyliło decyzję organu I instancji i przekazało sprawę do ponownego rozpatrzenia temu organowi. W uzasadnieniu wydanej decyzji organ odwoławczy wskazał, że w dniu 10 grudnia 2012 r. skarżący zwrócił się do Miejskiego Ośrodka Pomocy Społecznej we W. o przyznanie zasiłku okresowego na wyżywienie, leki i środki czystości.

Jak wynika z akt sprawy skarżący prowadzi samodzielne gospodarstwo domowe, nie pracuje, jest zarejestrowany w PUP jako osoba bezrobotna, bez prawa do zasiłku. Jego dochód stanowi dodatek mieszkaniowy w kwocie 288,44 zł - przyznany na okres od sierpnia 2012 r. do stycznia 2013 r. - oraz zasiłek okresowy w kwocie 126,78 zł. Skarżący legitymuje się orzeczeniem o lekkim stopniu niepełnosprawności. Wedle wskazań organu odwoławczego, opisaną na wstępie decyzją organ pierwszej instancji odmówił skarżącemu przyznania wnioskowanej pomocy. W uzasadnieniu tej decyzji wyjaśniono, że z materiału dowodowego jednoznacznie wynika, że skarżący otrzymał od pracownika socjalnego wykaz agencji pośrednictwa pracy działających na terenie Wrocławia, w celu umożliwienia stronie aktywnego poszukiwania pracy. Ponadto zauważono, że organ I instancji zwrócił się do Powiatowego Urzędu Pracy o nakierowanie na skarżącego działań aktywizujących. Podniesiono również, że skarżący otrzymał wykaz świadczeń zdrowotnych lekarza dentysty zakwalifikowanych jako świadczenia gwarantowane. Mając na uwadze powyższe okoliczności stwierdzono, że organ pierwszej instancji wspiera skarżącego w poszukiwaniu zatrudnienia. Nadto organ I instancji podkreślił, że skarżący nie podpisał umowy z Zakładem Gazowniczym na pobór gazu oraz nie wskazał kontaktu z przychodnią stomatologiczną celem skorzystania z usług stomatologicznych w ramach NFZ. Podkreślono także, że skarżący ponownie odmówił przyjęcia skierowania po żywność, jak i odbioru talonu do jadłodajni. Podkreślono, że przyznanie świadczeń z pomocy społecznej związane jest z określonymi obowiązkami nałożonymi na osobę ubiegającą się o wsparcie ze środków publicznych. W myśl bowiem art. 11 ust. 2 ustawy o pomocy społecznej, brak współdziałania z pracownikiem socjalnym w rozwiązywaniu trudnej sytuacji życiowej, może stanowić podstawę do odmowy przyznania świadczenia. Zdaniem organu I instancji skarżący nie współpracuje z pracownikiem socjalnym ponieważ nie podpisał umowy na pobór gazu z Zakładem Gazowniczym, nie informuje o sposobach pozyskiwania funduszy na zakup żywności, środków czystości i odzieży, a ponadto nie przedłożył zaświadczenia od lekarza psychiatry o kontynuacji leczenia, pomimo powoływania się na swoją chorobę. Brak współdziałania z pracownikiem socjalnym - w ocenie organu I instancji - przejawiał się również nieudzielaniem odpowiedzi na pytania pracownika i kierownika Zespołu, co uniemożliwiało dokładne ustalenie sytuacji skarżącego. W uzasadnieniu decyzji podniesiono także, że skarżący odmawia współpracy z konsultantem prawnym i wydatkuje otrzymane zasiłki niezgodnie z przeznaczeniem (wydatkując je na dopłaty czynszowe). Podkreślono, że skarżący kolejny raz odmówił przyjęcia talonu do stołówki na gorący posiłek oraz skierowania do Komitetu Charytatywnego po paczkę żywnościową. Wskazano, że postawa jaką reprezentuje skarżący, utrudnia organowi ustalenie, czy faktycznie potrzebuje ona wsparcia. Zdaniem organu skarżący jest w stanie samodzielnie zaspokoić swoje podstawowe potrzeby takie jak żywność, środki czystości, leki, czy odzież. W konsekwencji powyższego, organ pierwszej instancji stwierdził, że brak jest podstaw do przyznania wnioskodawcy pomocy na żywność, w sytuacji w której strona, twierdząc, iż jest głodna, odmawia jednocześnie przyjęcia talonu na żywność.