Wyrok WSA w Szczecinie z dnia 9 lutego 2011 r., sygn. II SA/Sz 470/10

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Barbara Gebel, Sędziowie Sędzia WSA Marzena Iwankiewicz (spr.), Sędzia WSA Arkadiusz Windak, Protokolant Teresa Zauerman, po rozpoznaniu w Wydziale II na rozprawie w dniu 9 lutego 2011 r. sprawy ze skargi J. S. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie zasiłku okresowego I. oddala skargę II. przyznaje od Skarbu Państwa - Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie na rzecz adwokata K. M. kwotę [...] obejmującą należny podatek od towarów i usług, tytułem zwrotu kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu skarżącemu

Uzasadnienie

Wnioskiem z dnia [...] J.S. zwrócił się do Miejskiego Ośrodka Pomocy Rodzinie w [...] o przyznanie pomocy na zakup żywności, leków oraz opału z powodu trudnych warunków materialnych.

Kierownik Miejsko-Gminnego Ośrodka Pomocy Społecznej w [...], działając z upoważnienia Burmistrza Miasta i Gminy [...], decyzją z dnia

[...] działając na podstawie art. 108 Kpa, art. 106 ust. 1, art. 8, art. 11 ust. 1, art. 38 ust. 3 ustawy o pomocy społecznej z dnia 12 marca 2004 r. (Dz.U. z 2008 r. Nr 115, poz. 728) oraz rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 24 lipca 2006 r. w sprawie zweryfikowanych kryteriów dochodowych oraz kwot świadczeń pieniężnych z pomocy społecznej przyznał J.S. świadczenie z pomocy społecznej w formie zasiłku okresowego w wysokości [...] zł miesięcznie [...] Ponadto, organ ustalił w decyzji, że realizacja zasiłków nastąpi 30-go każdego miesiąca w formie świadczenia niepieniężnego, a odbiorcą świadczeń jest W.S.

Organ wskazał w uzasadnieniu decyzji, że przyznanie J.S. pomocy społecznej jest uzasadnione złą sytuacją życiową i materialną , jak również J.S. spełnia warunki określone art. 38 ust. 3 i art. 8 ustawy o pomocy społecznej. Ponadto organ podał, że przeprowadzony wywiad środowiskowy oraz zgromadzony materiał dowodowy potwierdziły, że przyznane środki mogą zostać wykorzystane niezgodnie z przeznaczeniem. Z uwagi na powyższe ustalenia, organ I instancji postanowił przyznać pomoc w formie niepieniężnej, zaś odbiorcą świadczeń uznać W.S.. Zgodnie z art. 11 ust. 1 ustawy o pomocy społecznej w przypadku stwierdzenia przez pracownika socjalnego marnotrawienia przyznanych świadczeń ich celowego niszczenia lub korzystania w sposób niezgodny z przeznaczeniem bądź marnotrawienia własnych zasobów finansowych może nastąpić ograniczenie świadczeń, odmowa ich przyznania albo przyznanie pomocy w formie świadczenia niepieniężnego.