Wyrok WSA w Olsztynie z dnia 6 czerwca 2019 r., sygn. II SA/Ol 399/19

Administracyjne postępowanie; Pomoc społeczna

Dnia 6 czerwca 2018 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w składzie następującym: Przewodnicząca sędzia WSA Katarzyna Matczak po rozpoznaniu w dniu 6 czerwca 2018 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze sprzeciwu M K na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w O z dnia "[...]" r. nr "[...]" w przedmiocie zasiłku okresowego uchyla zaskarżoną decyzję. WSA/wyr. 1 -sentencja wyroku

Uzasadnienie

Z przekazanych Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Olsztynie akt sprawy wynika, że M K (zwany dalej: skarżącym) w trakcie sporządzania wywiadu środowiskowego w miejscu zamieszkania w dniu "[...]"r. zgłosił do Miejskiego Ośrodka Pomocy Społecznej w O (dalej: MOPS) wniosek o przyznanie pomocy pieniężnej w formie zasiłku okresowego. Decyzją z dnia "[...]"r. Burmistrz O przyznał M K zasiłek okresowy z powodu bezrobocia na okres od "[...]"r. do "[...]"r. w wysokości "[...]"zł. Od decyzji tej skarżący odwołał się do Samorządowego Kolegium Odwoławczego w O (dalej: Kolegium, organ odwoławczy). W treści odwołania wyraził niezadowolenie z rozmiaru udzielonej pomocy, gdyż kwota udzielonej pomocy nie pozwala na zaspokojenie potrzeb biologicznych w okresie miesięcznym.

Po rozpatrzeniu odwołania, Samorządowe Kolegium Odwoławcze w O decyzją z dnia "[...]"r. nr. "[...]" uchyliło decyzję organu I instancji w całości i przekazało sprawę do ponownego rozpatrzenia. W uzasadnianiu organ odwoławczy przedstawił treść przepisów ustawy z dnia 12 marca 2004r. o pomocy społecznej (tj. Dz.U. z 2018r. poz. 1508 z późn.zm) dalej: u.p.s., określających warunki przyznania wskazanego świadczenia oraz okoliczności faktyczne sprawy. Wyjaśniono, że organ I instancji przyznając pomoc we wskazanej wysokości, nie podał wystarczających motywów swojego rozstrzygnięcia. Z akt sprawy i uzasadnienia decyzji nie wynika wielkość środków pozostających w dyspozycji organu w chwili rozpatrywania niniejszej sprawy oraz ilość osób ubiegających się w tym czasie o przyznanie tej samej formy pomocy co skarżący, a także jaka była średnia wysokość zasiłku. Kolegium podniosło, że w aktach sprawy brak jest jakiegokolwiek dokumentu z którego wynikałyby dane dotyczące wielkości środków finansowych i liczby osób oczekujących pomocy. Organ I instancji nie podał także w uzasadnieniu decyzji z jakiego powodu zasadnym było przyznanie stronie pomocy na okres jednego miesiąca w minimalnej kwocie. Odnosząc się do wskazanych wyżej uchybień uzasadnienia zaskarżonej decyzji, co do niewystarczającego uzasadnienia możliwości przyznania skarżącemu zasiłku okresowego, nie opisania stanu faktycznego sprawy, mimo dokonania ustaleń podczas wywiadu środowiskowego, nie przedstawienia oceny sytuacji, w jakiej znajduje się wnioskodawca oraz nie uzasadnienia okoliczności przyznania świadczenia w minimalnej kwocie, czym naruszono art. 107 § 3 w związku z art. 7 i 11 k.p.a., organ odwoławczy wskazał, że przy ponownym rozpoznaniu sprawy organ będzie zobligowany do wyeliminowania wskazanych wyżej uchybień. Skarżący decyzję tę otrzymał w dniu 10 kwietnia 2019r.