Wyrok WSA w Lublinie z dnia 9 września 2016 r., sygn. I SA/Lu 116/16

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Wiesława Achrymowicz (sprawozdawca) Sędziowie WSA Krystyna Czajecka-Szpringer WSA Andrzej Niezgoda Protokolant Referent stażysta Paweł Kobylarz po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 9 września 2016 r. sprawy ze skargi B. M. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej z dnia [...] grudnia 2015 r. nr [...] w przedmiocie zryczałtowanego podatku dochodowego od osób fizycznych od dochodów nieznajdujących pokrycia w ujawnionych źródłach przychodów za 2011 r. I. uchyla zaskarżoną decyzję; II. zasądza od Dyrektora Izby Skarbowej na rzecz B. M. [...] zł ([...] złotych) z tytułu zwrotu kosztów postępowania.

Uzasadnienie

Zaskarżoną decyzją Dyrektor Izby Skarbowej (organ), po rozpatrzeniu odwołania B. M. (podatniczka, skarżąca), uchylił decyzję Dyrektora Urzędu Kontroli Skarbowej w L. (organ I instancji) z dnia [...]., ustalającą podatniczce zobowiązanie w zryczałtowanym podatku dochodowym od osób fizycznych od dochodów nieznajdujących pokrycia w ujawnionych źródłach przychodu za 2011 r. w kwocie [...]zł i ustalił to zobowiązanie w wysokości [...] zł.

W ocenie organu, organ I instancji pominął w swoim rozstrzygnięciu stanowisko Trybunału Konstytucyjnego wyrażone w wyroku z dnia 29 lipca 2014 r. sygn. akt P 49/13 i z dnia 18 lipca 2013 r. sygn. akt SK 18/09, w tym znaczeniu, że skoro w świetle ustawy Ordynacja podatkowa organy podatkowe są zobowiązane zebrać materiał dowodowy umożliwiający rozpatrzenie sprawy, to w konsekwencji muszą gromadzić dowody zarówno na korzyść, jak i na niekorzyść podatnika. W razie zatem ustalenia nadwyżki dokonanych wydatków i zgromadzonego mienia nad zeznanym przychodem, wystarczające powinno być uprawdopodobnienie przez podatnika, że taka nadwyżka pochodzi z przychodów opodatkowanych lub wolnych od opodatkowania. Uprawdopodobnienie nie może się przy tym opierać wyłącznie na twierdzeniach zainteresowanego, powinny one bowiem zostać uwiarygodnione za pomocą określonych środków dowodowych. Poza tym zgodnie z wymogami konstytucyjnymi niejasne regulacje podatkowe należy interpretować na korzyść podatników, a w konsekwencji jeśli takie regulacje okazują się ostatecznie wieloznaczne, to trzeba opowiedzieć się za rozwiązaniem uwzględniającym interes podmiotu zobowiązanego do świadczeń podatkowych, a nie orzekać in dubio pro fisco. Tym samym, w ocenie organu, należało skorygować poczynione przez organ I instancji ustalenia dotyczące wysokości oszczędności, pochodzących ze źródeł opodatkowanych lub wolnych od opodatkowania, zgromadzonych przez skarżącą i jej męża (małżonkowie) na dzień 31 grudnia 2010 r. poza systemem bankowym, a także odnośnie uzyskanych w rozpatrywanym roku podatkowym dochodów.