Wyrok WSA w Olsztynie z dnia 17 sierpnia 2016 r., sygn. II SA/Ol 333/15

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Bogusław Jażdżyk Sędziowie Sędzia WSA Marzenna Glabas Sędzia WSA Ewa Osipuk (spr.) Protokolant st. referent Maciej Lipiński po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 17 sierpnia 2016r. sprawy ze skargi A. U. na decyzję Dyrektora Izby Celnej z dnia "[...]"r., nr "[...]" w przedmiocie kary z tytułu urządzania gry na automacie poza kasynem oddala skargę.

Uzasadnienie

Decyzją z dnia 24 listopada 2014 r., Naczelnik Urzędu Celnego w "[...]" wymierzył "[...]" (zwanemu dalej "Skarżącym") na podstawie art. 89 ust. 1 pkt 2 i ust. 2 pkt 2, art. 90 i art. 91 ustawy z dnia 19 listopada 2009 r. o grach hazardowych (Dz.U. Nr 201, poz. 1540 z późn. zm.), powoływanej dalej jako: u.g.h., karę pieniężną w wysokości 12.000 zł z tytułu urządzania gier na automacie o nazwie "[...]", poza kasynem gry, tj. w lokalu "[...]".

Jako podstawę rozstrzygnięcia organy celne powołały ustalony przez organ pierwszej instancji następujący stan faktyczny:

Funkcjonariusze celni Urzędu Celnego w "[...]" w ramach wykonywania obowiązków służbowych, w dniu 14 września 2011 r., ujawnili w opisanym wyżej lokalu, między innymi przedmiotowy automat, pod względem wizualnym i konstrukcyjnym przypominający automat do gier hazardowych. Przeprowadzono eksperyment procesowy, którego ustalenia bezsprzecznie wskazywały, że automat posiada wszystkie wymagane ustawą cechy, przesądzające o tym, że jest to automat do gry w rozumieniu u.g.h. Gry na automacie miały charakter komercyjny, udostępniane były odpłatnie, publicznie, w miejscu prowadzenia działalności gospodarczej. Gry miały charakter losowy. Ustalono, że grający na automatach nie mieli możliwości wypłaty wygranych bezpośrednio z automatu, natomiast wygrane były wypłacane przez personel lokalu.

W wyniku przeprowadzonych czynności ustalono, że właścicielem automatu jest "[...]".

Po rozpoznaniu odwołania Skarżącego od decyzji organu pierwszej instancji, Dyrektor Izby Celnej w "[...]", decyzją z dnia 13 lutego 2015 r., utrzymał w mocy zaskarżoną decyzję. Stwierdził, że odwołanie nie zasługuje na uwzględnienie, bowiem organ pierwszej instancji zastosował prawidłowe przepisy prawa materialnego przy zaistniałym stanie faktycznym.