Wyrok WSA w Łodzi z dnia 12 sierpnia 2016 r., sygn. I SA/Łd 475/16

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi - Wydział I w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Tomasz Adamczyk (spr.) Sędziowie: Sędzia WSA Bożena Kasprzak Sędzia NSA Teresa Porczyńska Protokolant: Asystent sędziego Maciej Dębski po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 12 sierpnia 2016 r. sprawy ze skargi A S.A. z siedzibą w W. na postanowienie Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Ł. z dnia [...] nr [...] w przedmiocie nadania rygoru natychmiastowej wykonalności decyzji określającej wysokość zobowiązania podatkowego w podatku od nieruchomości za 2010r. 1) uchyla zaskarżone postanowienie; 2) zasądza od Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Ł. na rzecz strony skarżącej kwotę 597 (pięćset dziewięćdziesiąt siedem) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Uzasadnienie

Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Ł. postanowieniem z dnia [...] stycznia 2016 roku utrzymało w mocy postanowienie Prezydenta Miasta Ł. z dnia [...] listopada 2015 roku nadające rygor natychmiastowej wykonalności decyzji Prezydenta Miasta Ł. z dnia [...] października 2015 roku znak określającej A Spółce akcyjnej z siedzibą w W. wysokość zobowiązania podatkowego w podatku od nieruchomości za 2010 rok. W uzasadnieniu powyższego postanowienie przedstawiono dotychczasowy przebieg postępowania. Decyzją z dnia [...] października 2015 roku Prezydent Miasta Ł. określił A S.A. (poprzednio B S.A.) wysokość zobowiązania podatkowego w podatku od nieruchomości za 2010 rok w kwocie 3.153.265,00 zł. Od decyzji organu I instancji strona wniosła odwołanie. Postanowieniem z dnia [...] listopada 2015 roku Prezydent Miasta Ł. nadał rygor natychmiastowej wykonalności decyzji Prezydenta Miasta Ł. z dnia [...] października 2015 roku. Od powyższego postanowienia strona złożyła zażalenie. W ocenie Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Ł. złożone przez spółkę zażalenie jest niezasadne. Powołując się na treść art. 239 b § 1, art. 239 b § 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (tekst jednolity Dz. U. z 2015 roku póz. 613 z późn. zm. - dalej O.p.) podkreślono, że musi wystąpić przynajmniej jedna z czterech przesłanek wymienionych w art. 239 b § 1 O.p. przy czym, w przypadku tychże przesłanek organ podatkowy obowiązany jest ustalić ich wystąpienie przez udowodnienie. natomiast w przypadku przesłanki określonej w art. 239 b § 2 O.p. wystarczy uprawdopodobnienie, przez które należy rozumieć takie działanie, które ma na celu sprawienie, że coś stanie się prawdopodobne, czyli że przypuszczalnie nastąpi. Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Ł. wskazało, że bezspornym w sprawie jest, iż okres do upływu terminu przedawnienia zobowiązania podatkowego za 2010 rok jest krótszy niż trzy miesiące. W ocenie Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Ł., w rozpoznawanej sprawie przypuszczenie, że strona nie wykonana zobowiązania, było uzasadnione, ponieważ w dniu wydania zakwestionowanego postanowienia pozostawał bardzo krótki okres do upływu terminu przedawnienia zobowiązania oraz uwzględniając fakt, iż z przyczyn niezależnych od organu pierwszej instancji mogło nie dojść do rozpoznania ewentualnego odwołania od decyzji przez organ drugiej instancji do końca 2015 roku (bo przecież dopiero po doręczeniu decyzji strona złożyła odwołanie), a ponadto bez zapłaty tego podatku wraz z odsetkami, zobowiązanie podatkowe wynikające z zakwestionowanej decyzji uległoby z pewnością przedawnieniu. Potwierdzeniem tego stanowiska jest, zdaniem organu, również fakt, że w końcowej fazie postępowania w sprawie określenia zobowiązania podatkowego przed organem pierwszej instancji, pełnomocnik strony składał kolejne pisma i wnioski, które powodowało przedłużenie postępowania i opóźnienie w wydaniu decyzji podatkowej. W ocenie Kolegium, nadanie rygoru natychmiastowej wykonalności pozwolił Prezydentowi Miasta Ł. na wystąpienie do właściwego organu egzekucyjnego o zastosowanie środka egzekucyjnego, który spowodowałby przerwanie biegu terminu przedawnienia Tym samym w ocenie Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Ł., w takiej sytuacji uzasadnione było nadanie rygoru natychmiastowej wykonalności decyzji w sprawie określenia wysokości zobowiązania w podatku od nieruchomości za rok 2010 rok, bo organ podatkowy pierwszej instancji słusznie uznał, że zobowiązanie wynikające z powyższej, zaskarżonej decyzji, może nie zostać wykonane w związku z upływem terminu, o którym mowa w przepisie art. 70 O.p., co znajduje potwierdzenie w późniejszych działaniach strony oraz jej pełnomocnika, które wskazują na zamiar maksymalnego przedłużenia rozpatrzenia sprawy aby to zobowiązanie podatkowe się przedawniło z upływem w/w terminu. Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Ł. podkreśliło, że wniesienie odwołania od decyzji określającej wysokość zobowiązania w podatku od nieruchomości dowodzi, że strona nie zgadza się i nie zgadzała się wcześniej z rozstrzygnięciem organu w sprawie. Pomimo, iż spółka, mogła najpierw skorygować deklarację podatkową za 2010 rok i wpłacić należny podatek, czekała do wydania decyzji podatkowej. Stąd w ocenie organu odwoławczego zasadnie organ pierwszej instancji ocenił, że istnieje takie prawdopodobieństwo, iż zobowiązanie podatkowe z w/w decyzji podatkowej nie zostanie wykonane i tym samym dojdzie do przedawnienia tego zobowiązania podatkowego. Wobec zarzutu zażalenia , że bieg terminu przedawnienia za 2010 r. uległ zawieszeniu z uwagi na fakt wszczęcia postępowania karnoskarbowego organ podniósł , iż z akt sprawy nie wynika , że do takowego doszło albowiem brak jest stosownego zawiadomienia oraz dowodu jego doręczenia ww. spółce A., w tym przed wydaniem zaskarżonego postanowienia. Wobec tego Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Ł. oceniło, że w dniu wydania zaskarżonego postanowienia istniały wskazywane w nim przesłanki wynikającej z przepisu art. 239 b § 1 pkt 4 O.p., a materiał dowodowy zebrany w sprawie uprawdopodobnią przekonanie, że zobowiązanie podatkowe wynikające z decyzji nie zostanie wykonane przed upływem terminu przedawnienia. Wobec tego Kolegium uznało, że wystąpiły okoliczności faktyczne dające podstawę do nadania rygoru natychmiastowej wykonalności w/w decyzji. Dlatego też organ podatkowy drugiej instancji nie podzielił zarzutu zażalenia Spółki, że w tej sprawie nie było uprawdopodobnione, że zobowiązanie podatkowe wynikające z decyzji podatkowej nie zostanie wykonane. Odnosząc się do zarzutu zażalenia spółki dotyczącego niepoinformowania strony o wszczęciu i o toczącym się postępowaniu w sprawie nadania rygoru natychmiastowej wykonalności Kolegium wskazało , że nie jest on zasadny ponieważ brak jest przepisu prawa nakazującego wszczęcie z urzędu tego postępowania ubocznego (wpadkowego) oddzielnym postanowieniem. Na postanowienie Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Ł. z dnia [...] stycznia 2016 r. w sprawie nadania rygoru natychmiastowej wykonalności nieostatecznej decyzji Prezydenta Miasta Ł. z dnia [...] października 2015 r. wniesiono skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi.