Wyrok WSA w Gdańsku z dnia 13 lipca 2016 r., sygn. II SA/Gd 181/16

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Jolanta Górska Sędziowie: Sędzia WSA Katarzyna Krzysztofowicz (spr.) Sędzia WSA Jolanta Sudoł Protokolant Asystent sędziego Krzysztof Pobojewski po rozpoznaniu w dniu 13 lipca 2016 r. w Gdańsku na rozprawie sprawy ze skargi A Spółki Akcyjnej z siedzibą w W. na decyzję Wojewody z dnia 22 stycznia 2016 r., nr [...] w przedmiocie zatwierdzenia projektu budowlanego i udzielenia pozwolenia na budowę oddala skargę.

Uzasadnienie

Decyzją z dnia 18 listopada 2015 r., nr [...], wydaną na podstawie art. 32 ust. 4 pkt 2 i art. 35 ust. 3 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r.

- Prawo budowlane (Dz. U. z 2016 r., poz. 290) - dalej jako "ustawa - Prawo budowlane", Prezydent Miasta odmówił zatwierdzenia projektu budowlanego i udzielenia A. pozwolenia na budowę stacji bazowej telefonii komórkowej tej spółki na maszcie B., znajdującym się na dachu budynku przy. ul. J. w G., działka nr 2, obręb [..].

Organ pierwszej instancji ustalił, że opisana wyżej nieruchomość stanowi współwłasność C. (udział - 717/1000) i D. (udział - 283/1000). C. w piśmie z dnia 23 września 2015 r. oświadczyła, że nie wyrażała zgody na dysponowanie przedmiotową działką na cele budowlane. Inwestor - wezwany do dostarczenia oświadczenia o dysponowaniu nieruchomością na cele budowlane zawierającego powołanie się na zgodę wszystkich współwłaścicieli nieruchomości, w wyznaczonym terminie nie dostarczył wymaganego oświadczenia. Organ wyjaśnił, że przy współwłasności czynności zwykłego zarządu wymagają zgody większości właścicieli, a C. - sprzeciwiająca się inwestycji - posiada udział wynoszący 717/1000 w prawie własności nieruchomości. Z tych względów, mając na uwadze treść art. 32 ust. 4 pkt 2 ustawy - Prawo budowlane, organ odmówił zatwierdzenia projektu budowlanego i udzielenia pozwolenia na budowę.

W odwołaniu od powyższej decyzji inwestor zarzucił naruszenie

art. 32 ust. 4 pkt 2 ustawy - Prawo budowlane poprzez błędną wykładnię skutkującą stwierdzeniem, że oświadczenie o dysponowaniu nieruchomością na cele budowlane złożone przez inwestora było niewystarczające.