Wyrok WSA we Wrocławiu z dnia 24 czerwca 2016 r., sygn. I SA/Wr 342/16

Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Barbara Ciołek, Sędziowie sędzia WSA Katarzyna Radom, sędzia WSA Marta Semiczek (sprawozdawca), Protokolant starszy specjalista Małgorzata Jakubiak, po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 24 czerwca 2016 r. przy udziale sprawy ze skargi "A" sp. z o.o. z siedzibą w W. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej we Wa. z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie podatku dochodowego od osób prawnych za okres od kwietnia 2011 r. do marca 2012 r. oddala skargę w całości.

Uzasadnienie

Zaskarżoną decyzją Dyrektor Izby Skarbowej we W. utrzymał w mocy decyzję Dyrektora Urzędu Kontroli Skarbowej we W. nr [...] z dnia [...] r. określającą "A" sp. z o.o. z/s w Wa. zobowiązanie w podatku dochodowym od osób prawnych za rok podatkowy od kwietnia 2011 r. do marca 2012 r. w wysokości 146.069,00 zł.

Jak wynika z uzasadnienia decyzji pierwszoinstancyjnej, określenie stronie zobowiązania podatkowego w tej wysokości stanowiło konsekwencję dokonanej przez organ podatkowy korekty kosztów i przychodów w stosunku do wielkości do wykazanych przez spółkę.

Stwierdzone przez organ podatkowy nieprawidłowości dotyczyły m.in. zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów kwoty 453.350,46 zł, wynikającej z kwot netto z faktur VAT, które, zdaniem tego organu, nie odzwierciedlały faktycznego przebiegu transakcji, a wystawione zostały przez podmioty o nazwach: PH "B" J. P., "C" W. C., "D" M. F., "E" P. D.

W złożonym odwołaniu spółka akcentował bezsporną okoliczność dysponowania przez nią złomem. Podniosła, że brak świadomości spółki, co do tego, że dostawcami złomu okazały się być inne podmioty niż wskazane na fakturach uzasadniał rozważenie przesłanki tzw. dobrej wiary podatnika. W opinii spółki, kwestionowane transakcje, z uwagi na wysoki poziom organizacyjny grupy przestępczej, która posługiwała się w trakcie oszustwa firmantami (tzw. "słupami"), nie mogły zostać w obiektywny sposób "wyłapane" spośród innych transakcji, które spółka zawierała z innymi kontrahentami. Przyjęte przez spółkę procedury, które spełniały wszelkie wymogi prawne i były zgodne ze standardami branży (a czasami nawet bardziej restrykcyjne) nie mogły zapewnić spółce pewnej ochrony przed oszustwem albowiem podmioty organizujące ten proceder zaplanowały swoje działania w zakresie dostaw złomu w taki sposób, by ich aktywność pozostała trudna lub wręcz niemożliwa do ujawnienia.