Wyrok WSA w Lublinie z dnia 22 czerwca 2016 r., sygn. I SA/Lu 121/16

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Andrzej Niezgoda (sprawozdawca) Sędziowie Sędzia WSA Wiesława Achrymowicz Sędzia WSA Krystyna Czajecka-Szpringer Protokolant Referent stażysta Paweł Kobylarz po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 22 czerwca 2016 r. sprawy ze skargi P. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...] listopada 2015 r. nr [...] w przedmiocie podatku od nieruchomości za lata 2009 - 2014 oddala skargę.

Uzasadnienie

Zaskarżoną decyzją z dnia [...] Samorządowe Kolegium Odwoławcze, dalej: "Samorządowe Kolegium Odwoławcze", "organ odwoławczy", po rozpatrzeniu odwołania P. S.A. z siedzibą w W., dalej: "P. S.A", "podatnik", "strona", "skarżąca", od decyzji Burmistrza Miasta H., dalej: "Burmistrz", "organ pierwszej instancji", z dnia [...] w sprawie określenia podatnikowi wysokości zobowiązania w podatku od nieruchomości za lata: 2009, 2010, 2011, 2012, 2013 i 2014, uchyliło zaskarżoną decyzję w części dotyczącej określenia wysokości zobowiązań podatkowych za lata: 2009, 2010, 2011, 2012 i w tym zakresie umorzyło postępowanie podatkowe w części dotyczącej określenia wysokości zobowiązania podatkowego w podatku od nieruchomości za 2009r oraz określiło wysokość zobowiązań podatkowych w podatku od nieruchomości za 2010r. w kwocie [...]zł, za 2011r. w kwocie [...]zł, za 2012r. w kwocie [...]zł, a w pozostałym zakresie utrzymało w mocy decyzję organu podatkowego pierwszej instancji.

Z uzasadnienia zaskarżonej decyzji i akt sprawy wynika, iż w dniu [...] grudnia 2014r. P. S.A. wystąpiła do organu podatkowego pierwszej instancji z wnioskiem o stwierdzenie nadpłaty w podatku od nieruchomości za 2009r. w kwocie [...]zł, za 2010r. w kwocie [...]zł, za 2011r. w kwocie [...]zł, za 2012r. w kwocie [...]zł, za 2013r. w kwocie [...]zł oraz za 2014r. w kwocie [...]zł. Wraz z wnioskiem złożyła również skorygowane deklaracje na podatek od nieruchomości za wskazane wyżej lata podatkowe. Jako przesłanki żądania stwierdzenia nadpłaty podatnik wskazał, po pierwsze, iż opodatkowaniem podatkiem od nieruchomości objęto w okresie od 1 stycznia 2009r. do maja 2014r. -stanowiącą składnik majątku podatnika- drogę publiczną, zlokalizowaną na terenie Miasta H., dalej: "Miasto", która w jego ocenie nie podlegała opodatkowaniu podatkiem od nieruchomości na podstawie przepisu art. 2 ust. 3 pkt 4 ustawy z dnia 12 stycznia 1991r. o podatkach i opłatach lokalnych (t.j. Dz.U. z 2014r. poz. 849 ze zm), dalej: "u.p.o.l.". Po drugie, opodatkowaniem podatkiem od nieruchomości w latach 2010-2014 objęto -stanowiącą składnik majątku podatnika- wiatę na rampie [...], zlokalizowaną na terenie Miasta. W ocenie podatnika wskazana wiata powinna być zwolniona z opodatkowania na podstawie przepisu art. 7 ust. 1 pkt 1 lit. a) u.p.o.l., jako budowla wchodząca w skład infrastruktury kolejowej, którą zarządca infrastruktury udostępnia licencjonowanym przewoźnikom kolejowym. Po trzecie natomiast, przy obliczaniu podatku za lata 2010, 2011 i 2012 zastosowano niewłaściwe stawki podatkowe, a mianowicie wynikające z uchwał Rady Miejskiej, które weszły w życie w trakcie danego roku podatkowego. Nie mogły zatem, jak to wynika z orzecznictwa Trybunału Konstytucyjnego (wyrok z dnia 15 marca 1995r., sygn. akt K 1/95), sądów administracyjnych (wyrok NSA z dnia 13 czerwca 2014r, sygn. akt II FSK 1677/12) oraz stanowiska doktryny, mieć zastosowania do roku podatkowego, w którym weszły w życie.