Wyrok WSA w Lublinie z dnia 7 czerwca 2016 r., sygn. III SA/Lu 1689/15
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Jerzy Marcinowski, Sędziowie Sędzia WSA Jerzy Drwal (sprawozdawca),, Sędzia WSA Robert Hałabis, Protokolant Starszy asystent sędziego Małgorzata Olejowska, po rozpoznaniu w Wydziale III na rozprawie w dniu 7 czerwca 2016 r. sprawy ze skargi R. W. na decyzję Dyrektora Izby Celnej z dnia [...] września 2015 r. nr [...] w przedmiocie kary pieniężnej z tytułu urządzania gier na automatach poza kasynem gry oddala skargę.
Uzasadnienie
Zaskarżoną decyzją z dnia [...] r. nr [...] Dyrektor Izby Celnej utrzymał w mocy decyzję Naczelnika Urzędu Celnego w L. z dnia [...] r. nr [...].AW, wymierzającą R. W. karę pieniężną w wysokości [...] zł z tytułu urządzania gier hazardowych poza kasynem gry na automatach: [...] nr [...], [...] nr [...]/PT, Hot Spot nr [...], [...] nr [...]
Podstawę zaskarżonego rozstrzygnięcia stanowiły następujące ustalenia organu odwoławczego. W dniu [...] r. funkcjonariusze celni przeprowadzili czynności kontrolne w lokalu "[...]" przy ul. [...]. Sporządzono protokół potwierdzający, że w lokalu tym eksploatowane były automaty do gier.
Naczelnik Urzędu Celnego w L. postanowieniem z dnia [...] r. wszczął z urzędu postępowanie wobec strony w sprawie wymierzenia kary pieniężnej za urządzanie gier na wskazanych automatach poza kasynem gry i następnie wydaną w dniu [...] r. decyzją nałożył karę. Organ odwoławczy podniósł, że aktem prawnym określającym warunki urządzania i zasady prowadzenia działalności w zakresie gier losowych jest ustawa z dnia [...] r. o grach hazardowych (dalej jako "u.g.h."). Te warunki w sprawie nie zostały spełnione, co wynikało z przeprowadzonych przez funkcjonariuszy celnych eksperymentów polegających na grach kontrolnych oraz pozostałych dowodów. Wskazywały one, że urządzającym gry hazardowe był R. W..
Organ wyjaśnił dalej, że ustawa o grach hazardowych nie zawiera legalnej definicji urządzającego gry. Pojęcie urządzającego gry jest pojęciem prawnym, którego interpretacji dokonuje organ dokonujący ustaleń faktycznych w konkretnej sprawie. Ustalenia faktyczne poczynione w oparciu o zgromadzony w sprawie materiał dowodowy, w zależności od ustalonego w nich zakresu naruszenia ustawy o grach hazardowych, wskazują adresata decyzji wymierzającej karę pieniężną. Decyzja jest skierowania do podmiotu wymienionego w art. 89 ust. 1 u.g.h. Z tego przepisu wynika, że każdy kto urządza grę hazardową bez legitymowania się koncesją lub zezwoleniem, bez względu na formę prawną urządzającego grę i miejsce urządzenia tej gry, podlegać będzie karze pieniężnej. Skoro naruszenia przepisów niniejszej ustawy może dopuścić się zarówno osoba fizyczna, jak i prawna, to tym samym każda z nich może zostać ukarana na mocy przepisów tej ustawy. Brak możliwości uzyskania przez osobę fizyczną prowadzącą działalność gospodarczą koncesji na prowadzenie kasyna gry, nie może stanowić przesłanki do przyzwolenia na bezkarne prowadzenie nielegalnej działalności hazardowej.