Wyrok WSA we Wrocławiu z dnia 19 maja 2016 r., sygn. III SA/Wr 1332/15

Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący: sędzia WSA Katarzyna Borońska, Sędziowie: sędzia WSA Magdalena Jankowska-Szostak, sędzia WSA Anna Siedlecka (sprawozdawca), Protokolant: starszy sekretarz sądowy Ewelina Bedyńska, po rozpoznaniu w Wydziale III na rozprawie w dniu 19 maja 2016 r. sprawy ze skargi K.W. na decyzję Głównego Inspektora Transportu Drogowego z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie nałożenia kary pieniężnej I. uchyla zaskarżoną decyzję i poprzedzającą ją decyzję Dolnośląskiego Wojewódzkiego Inspektora Transportu Drogowego z dnia [...] r. o nr [...]; II. zasądza od Głównego Inspektora Transportu Drogowego na rzecz skarżącego K.W. kwotę [...] zł (słownie: [...]) tytułem zwrotu kosztów postępowania.

Uzasadnienie

Główny Inspektor Transportu Drogowego decyzją z dnia [...] r. Nr [...]utrzymał w mocy zaskarżoną odwołaniem decyzję [...] Wojewódzkiego Inspektora Transportu Drogowego z dnia [...]r. Nr [...]o nałożeniu na K. W. kary pieniężnej w wysokości [...]zł za wykonywanie przejazdu po drogach publicznych pojazdem nienormatywnym bez zezwolenia kategorii III.

Powyższa decyzja zapadła w następującym stanie faktycznym sprawy:

W dniu [...] lutego 2013 r. na ul. [...] we W., będącej drogą gminną, zatrzymano do kontroli pojazd członowy składający się z dwuosiowego ciągnika samochodowego marki [...] (nr rej. [...]) oraz trzyosiowej naczepy ciężarowej marki [...] (nr rej. [...]). Pojazdem (z ładunkiem maszyny budowlanej) kierował K. W. prowadzący działalność gospodarczą pod firmą K. W. "A". Przebieg kontroli utrwalono w protokole nr [...]z dnia [...]utego 2013 r.

Decyzją z dnia [...] kwietnia 2014 r. organ I instancji nałożył na K. W. karę pieniężną w wys. [...] zł, która to decyzja została zaskarżona przez stronę w drodze odwołania do Głównego Inspektora Transportu Drogowego.

Organ odwoławczy decyzją z dnia [...] lipca 2014 r. uchylił w całości decyzję organu stopnia podstawowego wskazując na szereg uchybień w jej wydaniu, w szczególności: a) niezastosowania przez organ I instancji nowych regulacji prawnych, b) wszczęciu postępowania w oparciu o przepis art. 92b i art. 92c ustawy o transporcie drogowym, gdy tymczasem decyzja została wydana w oparciu o przepis art. 64 ust. 1 i 2, art. 64c i art. 140aa ust. 1-3 i 4 ustawy Prawo o ruchu drogowym, c) pouczenia strony w trybie art. 9 k.p.a. o okolicznościach faktycznych i prawnych, które mogą mieć wpływ na ustalenie jej praw i obowiązków będących przedmiotem postępowania oraz wezwanie strony do uzupełnienia i sprecyzowania swoich twierdzeń.