Wyrok WSA w Łodzi z dnia 9 maja 2016 r., sygn. I SA/Łd 295/16

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi - Wydział I w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia NSA Paweł Janicki (spr.) Sędziowie: Sędzia WSA Joanna Grzegorczyk-Drozda Sędzia NSA Bogusław Klimowicz Protokolant: St. sekretarz sądowy Dominika Borowska po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 9 maja 2016 r. sprawy ze skargi A S. Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w S. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w S. z dnia [...] nr [...] w przedmiocie określenia wysokości zobowiązania w podatku od nieruchomości za 2012 r. oddala skargę.

Uzasadnienie

Pismem z 13 lutego 2013 r. A Sp. z o.o. z siedzibą w S. wniosła skargę na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w S. z [...]r. utrzymującą w mocy decyzję z [...] r. wydaną przez Prezydenta Miasta S. w sprawie określenia podatnikowi wysokości zobowiązania w podatku od nieruchomości za 2012 rok.

W uzasadnieniu decyzji SKO wyjaśniło, że 19 września 2011 r. podatnik nabył od syndyka masy upadłości spółki B, zabudowane nieruchomości gruntowe położone w S. przy ulicy A, oznaczone jako działki nr 79/15, 79/16 oraz 79/17 wraz z linią technologiczną przetwórstwa rzepaku oraz dwoma zbiornikami magazynowymi.

W związku z niezłożeniem przez Spółkę deklaracji za lata 2011-2012 oraz brakiem zapłaty podatku, Prezydent Miasta S. wszczął z urzędu postępowania w sprawie określenia zobowiązania w podatku od nieruchomości za lata 2011 i 2012. Organ pierwszej instancji wezwał Spółkę do złożenia pisemnej informacji odnośnie do wartości budowli znajdujących się na terenie nieruchomości gruntowej. W toku postępowania Spółka złożyła dnia 17 lipca 2012 r. pismo zawierające informację w sprawie wartości budowli oraz ewidencję środków trwałych, a dnia 20 sierpnia 2012 r. deklarację na podatek od nieruchomości za 2012 r. W deklaracji Spółka wykazała powierzchnię użytkową budynku (1994 m2) i zaklasyfikowała go jako "pozostałe budynki". W kolejnym piśmie wyjaśniła, że budynek został tak zaklasyfikowany, z uwagi na brak możliwości wykorzystania go do prowadzenia działalności gospodarczej ze względów technicznych.