Wyszukaj po identyfikatorze keyboard_arrow_down
Wyszukiwanie po identyfikatorze Zamknij close
ZAMKNIJ close
account_circle Jesteś zalogowany jako:
ZAMKNIJ close
Powiadomienia
keyboard_arrow_up keyboard_arrow_down znajdź
removeA addA insert_drive_fileWEksportuj printDrukuj assignment add Do schowka
insert_drive_file

Orzeczenie

Wyrok WSA w Gdańsku z dnia 25 maja 2016 r., sygn. I SA/Gd 307/16

 

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Krzysztof Przasnyski (spr.), Sędziowie Sędzia NSA Małgorzata Gorzeń, Sędzia NSA Elżbieta Rischka, Protokolant Starszy Sekretarz Sądowy Monika Szymańska, po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 25 maja 2016 r. sprawy ze skargi "A" z siedzibą w Ł. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w G. z dnia 18 grudnia 2015 r. nr [...] w przedmiocie podatku dochodowego od osób prawnych za 2008 rok 1. uchyla zaskarżoną decyzję; 2. zasądza od Dyrektora Izby Skarbowej w G. na rzecz strony skarżącej kwotę 14.169 (czternaście tysięcy sto czterdzieści dziewięć) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania.

Uzasadnienie

Decyzją z dnia 19 maja 2015 r. po ponownym rozpatrzeniu sprawy, Dyrektor Urzędu Kontroli Skarbowej, na podstawie art. 24 ust. 1 pkt 1 lit a ustawy z dnia 28 września 1991 r. o kontroli skarbowej (tekst jedn. Dz.U. z 2015r., poz. 553), zwanej dalej w skrócie "u.o.k.s.", art. 21 § 1 pkt. 1 i § 3, art. 23 § 2, art. 193 § 4 i 6 oraz art. 207 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz.U. z 2015 r. poz. 613), zwanej dalej w skrócie "O.p." w związku z art. 31 ust. 1 i 2 u.o.k.s., art. 14, art. 15 ust. 1, art. 16 ust. 1 pkt 17, art. 16 ust. 1 pkt 21, art. 16 ust. 1 pkt. 36, art. 16 ust. 1 pkt 46 lit. c, art. 27 ust.1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn. Dz.U. z 2000 r. Nr 54 poz.654 ze zm.), zwanej dalej w skrócie "u.p.d.o.p." określił "A" Spółce z o.o. z siedzibą w Ł. wysokość zobowiązania w podatku dochodowym od osób prawnych za 2008r. w kwocie 695.124 zł.

Organ I instancji stwierdził, że prowadzone przez spółkę w 2008 r. księgi rachunkowe są nierzetelne w zakresie przychodów i kosztów uzyskania przychodów, spisów z natury w części dotyczącej wyceny oraz ewidencji środków trwałych w części dotyczącej odpisów amortyzacyjnych i nie uznał ich za dowód w postępowaniu. Jednocześnie na podstawie art. 23 § 2 O.p., odstąpił od określenia podstawy opodatkowania w drodze oszacowania i dochód spółki określił na podstawie posiadanych dowodów źródłowych.

close POTRZEBUJESZ POMOCY?
Konsultanci pracują od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00 - 17:00