Wyrok WSA w Lublinie z dnia 28 kwietnia 2016 r., sygn. II SA/Lu 633/15

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Jacek Czaja, Sędziowie Sędzia WSA Joanna Cylc-Malec, Sędzia WSA Bogusław Wiśniewski (sprawozdawca), Protokolant Specjalista Jolanta Sikora, po rozpoznaniu w Wydziale II na rozprawie w dniu 28 kwietnia 2016 r. sprawy ze skargi R. O. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie specjalistycznych usług opiekuńczych uchyla zaskarżoną decyzję oraz decyzję Prezydenta Miasta z dnia [...] r. nr [...]

Uzasadnienie

Decyzją dnia [...]. Prezydent Miasta L. odmówił przyznania R. O. pomocy w formie specjalistycznych usług opiekuńczych. Organ wskazał, że stosownie do art. 50 ust.1 ustawy o pomocy społecznej osobie samotnej, która z powodu wieku, choroby, lub innych przyczyn wymaga pomocy innych osób, a jest jej pozbawiona przysługuje pomoc usług opiekuńczych lub specjalistycznych usług opiekuńczych. Zgodnie z art. 50 ust.2 powyższe usługi mogą zostać przyznane również osobie, która wymaga pomocy innych osób, a rodzina, także wspólnie nie zamieszkujący małżonek, wstępni, zstępni, nie mogą takiej pomocy zapewnić. W tym przypadku chodziło o przyznanie specjalistycznych usług opiekuńczych dla osób z zaburzeniami psychicznymi od dnia 1 listopada 2014r. Jednak od października 2014r do kwietnia 2015r, nie udało się przeprowadzić rodzinnego wywiadu środowiskowego, który zgodnie z art. 106 ust.4 ustawy z dnia 12 marca 2004r. o pomocy społecznej ( tekst jedn. DZ. U z 2015r. poz. 163 ze zmianami ) poprzedza wydanie decyzji o przyznaniu pomocy. Mimo powiadomienia pismem z dnia 24 października 2014r. o terminie przeprowadzenia wywiadu w dniu 30 października syn wnioskodawczyni oświadczył, że nie będzie to możliwe z uwagi na zły stan jej zdrowia i lekiem przed doznaniem nieprzyjemności ze strony pracowników MOPR. Także w kolejnych terminach 28 listopada 2014r. i 9 stycznia 2015r. nie można było sporządzić wywiadu, przy czym w tym ostatnim terminie pracownicy socjalni nie zostali wpuszczeni do mieszkania. Z kolei termin wyznaczony na dzień 12 lutego 2015r. został przełożony na dzień 20 lutego 2015r. po informacji od syna wnioskodawczyni, który powołał się na zły stan zdrowia matki i zaproponował powyższy termin. Jednakże również w tym dniu pracownicy nie zostali wpuszczeni do mieszkania. Także w tym przypadku strona tłumaczyła swoje zachowanie złym stanem zdrowia, natomiast jej syn twierdził, że musiał opuścić mieszkanie z powodu wizyty u lekarza. Powyższe okoliczności przemawiają zdaniem organu za brakiem współpracy z pracownikami socjalnymi MOPR. Wskazał, że stosownie do art. 11 ust.2 ustawy brak współdziałania osoby lub rodziny z pracownikiem socjalnym lub asystentem rodziny, o którym mowa w przepisach o wspieraniu rodziny i systemie pieczy zastępczej, w rozwiązywaniu trudnej sytuacji życiowej, odmowa zawarcia kontraktu socjalnego, niedotrzymywanie jego postanowień, nieuzasadniona odmowa podjęcia zatrudnienia, innej pracy zarobkowej przez osobę bezrobotną lub nieuzasadniona odmowa podjęcia lub przerwanie szkolenia, stażu, przygotowania zawodowego w miejscu pracy, wykonywania prac interwencyjnych, robót publicznych, prac społecznie użytecznych, a także odmowa lub przerwanie udziału w działaniach w zakresie integracji społecznej realizowanych w ramach Programu Aktywizacja i Integracja, o których mowa w przepisach o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy, lub nieuzasadniona odmowa podjęcia leczenia odwykowego w zakładzie lecznictwa odwykowego przez osobę uzależnioną mogą stanowić podstawę do odmowy przyznania świadczenia, uchylenia decyzji o przyznaniu świadczenia lub wstrzymania świadczeń pieniężnych z pomocy społecznej.