Wyrok WSA w Lublinie z dnia 23 marca 2016 r., sygn. I SA/Lu 1063/15

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Małgorzata Fita Sędziowie Sędzia WSA Wiesława Achrymowicz, Sędzia WSA Andrzej Niezgoda (sprawozdawca) Protokolant Referent stażysta Paweł Kobylarz po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu [...] marca 2016 r. sprawy ze skargi P. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej z dnia [...] nr [...] w przedmiocie odpowiedzialności podatkowej płatnika z tytułu niepobranej i niewpłaconej w terminie zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych za wrzesień 2012 r. oddala skargę.

Uzasadnienie

Zaskarżoną decyzją z dnia [...] sierpnia 2015r., Dyrektor Izby Skarbowej po rozpatrzeniu odwołania firma A od decyzji Naczelnika Urzędu Skarbowego w P. z dnia [...] października 2014r., znak: [...] orzekającej o jej odpowiedzialności podatkowej jako płatnika z tytułu niepobranej i niewpłaconej w ustawowym terminie płatności zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych za miesiąc grudzień 2012r. i określenia jej wysokości w kwocie 2.712 zł - utrzymał w mocy rozstrzygnięcie organu pierwszej instancji. Z jej uzasadnienia wynika, że w dniu [...] kwietnia 2012r. pomiędzy spółką firma A a R. spółką z o. o. z siedzibą we W. (dalej: spółka R. mającą świadczyć usługę tzw. "outsourcingu personalnego" doszło do zawarcia "umowy-porozumienia między zakładami" stanowiącej formalną podstawę przekazania załogi pracowniczej w trybie art. 231 k.p. Umowa ta została uznana przez organ pierwszej instancji za zawartą z zamiarem obejścia przepisów prawa zmierzającego do niepłacenia zobowiązań wobec budżetu Państwa z tytułu podatku dochodowego od osób fizycznych od wynagrodzeń pracowników, w sytuacji, gdy nie nastąpiła żadna zmiana podmiotowa po stronie zakładu pracy. Tym samym uznano, że obowiązki płatnika z tytułu podatku od wypłaconych w miesiącu grudniu 2012r. wynagrodzeń w pełni obciążały rzeczywistego pracodawcę, tj. spółkę R. . W odwołaniu spółka R. zarzuciła naruszenie art. 31 ustawy z [...] lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2010r., Nr 51, poz. 307 ze zm., zwanej dalej: "u.o.p.d.f."), art. 30 § 1 i § 4 Ordynacji podatkowej poprzez orzeczenie o odpowiedzialności spółki jako płatnika, a także art. art. 120, 121, 122, 180, 187 § 1 i 199a Ordynacji podatkowej. Powołując się na przepis art. 83 § 1 k.c. spółka R. wywodziła, że oświadczenie o przejęciu pracowników w żadnym wypadku nie było złożone tylko dla pozoru, gdyż zamiarem spółki było zdjęcie z niej ciężaru obowiązków kadrowo-płacowych, a ujawniona treść czynności jest zgodna z jej rzeczywistymi zamiarami. W jej ocenie, w spornych okresach płatnikiem zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych za przejętych pracowników były firmy R. a następnie K. , gdyż taki był zgodny zamiar stron. Spółka R. zawierając umowy z ww. firmami działała w dobrej wierze, w związku z czym nie został spełniony warunek zgody na dokonanie czynności prawnej jedynie dla pozoru, co skutkuje brakiem podstaw do uznania tej czynności za nieważną. Nie zgadzając się ze stanowiskiem organu pierwszej instancji, argumentowała, że w okresie od dnia 1 maja do [...] października 2012r. wypłat wynagrodzeń pracownikom dokonywała spółka R. , a w okresie od [...] listopada 2012r. do [...] lutego 2013r. - K. . sp. z o.o. z siedzibą w O. (dalej: "spółka K. ."). Podmioty te w związku z zawartymi umowami były pracodawcami i zatrudniały przejętych od spółki R. pracowników, a w konsekwencji zobowiązane były do rozliczania czasu pracy, naliczania wynagrodzeń, sporządzania deklaracji do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych i Urzędu Skarbowego, a także do zapłaty z własnych środków wynagrodzeń, składek na ubezpieczenie społeczne oraz zaliczek na podatek dochodowy od wynagrodzeń w stosunku do przejętych pracowników. Spółka R. wypłacała powyższym firmom jedynie wynagrodzenie z tytułu świadczonych usług. Obniżenie wynagrodzenia (rabat umowny) wynikało z faktu, że część składek do ZUS i zaliczek na podatek miała być dofinansowana ze specjalnych funduszy. Zdaniem spółki R. , organ pierwszej instancji nie przeprowadził analizy umów ze spółkami R. i K. .K., z punku widzenia rzeczywistej woli stron, czym naruszył art. 65 § 2 k.c. dokonując arbitralnych i jednostronnych ustaleń i ocen stanu faktycznego w oparciu o z góry powzięte założenia, w szczególności pomijając, a wręcz negując, wolę stron wyrażoną w umowach. Nie wystąpił też do sądu powszechnego o ustalenie istnienia lub nieistnienia stosunku prawnego lub prawa. Dyrektor Izby Skarbowej w rozpoznaniu odwołania powołując się na przepisy u.o.p.d.f., a mianowicie: - art. 31, w myśl którego m.in. osoby fizyczne, zwane "zakładami pracy", są obowiązane jako płatnicy obliczać i pobierać w ciągu roku zaliczki na podatek dochodowy od osób, które uzyskują od tych zakładów przychody m. in. ze stosunku pracy; - art. 38 ust. 1, zgodnie z którym płatnicy, o których mowa m. in. w art. 31, przekazują kwoty pobranych zaliczek na podatek w terminie do dnia 20 miesiąca następującego po miesiącu, w którym pobrano zaliczki, na rachunek urzędu skarbowego, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania płatnika, - art. 32 ust. 1 stosownie do którego, zaliczki, o których mowa w art. 31, za miesiące od stycznia do grudnia, z zastrzeżeniem ust. 1 a, wynoszą za miesiące od początku roku do miesiąca włącznie, w którym dochód podatnika uzyskany od początku roku w tym zakładzie pracy przekroczył kwotę stanowiącą górną granicę pierwszego przedziału skali - 18% dochodu uzyskanego w danym miesiącu oraz za miesiące następujące po miesiącu, w którym dochód uzyskany od początku roku przekroczył kwotę, o której mowa w pkt 1 - 32% dochodu uzyskanego w danym miesiącu, - art. 32 ust. 2 stanowiący, że za dochód, o którym mowa w ust. 1 lit a, uważa się uzyskane w ciągu miesiąca przychody w rozumieniu art. 12 oraz zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego wypłacane przez płatnika, po odliczeniu kosztów uzyskania w wysokości określonej w art. 22 ust. 2 pkt 1 albo 3 lub w ust. 9 pkt 1-3 oraz po odliczeniu potrąconych przez płatnika w danym miesiącu składek na ubezpieczenie społeczne, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. b lub pkt 2a. Jeżeli świadczenia w naturze, świadczenia ponoszone za podatnika lub inne nieodpłatne świadczenia przysługują podatnikowi za okres dłuższy niż miesiąc, przy obliczaniu zaliczek za poszczególne miesiące przyjmuje się ich wartość w wysokości przypadającej na jeden miesiąc,