Wyrok WSA w Olsztynie z dnia 18 lutego 2009 r., sygn. I SA/Ol 575/08

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Zofia Skrzynecka, Sędziowie Sędzia NSA Włodzimierz Kędzierski (spr.), Sędzia WSA Renata Kantecka, Protokolant Marika Brzozowiec, po rozpoznaniu w Olsztynie na rozprawie w dniu 5 lutego 2009r., sprawy ze skargi spółki A na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej z dnia "[...]" nr "[...]" w przedmiocie odpowiedzialności podatkowej płatnika z tytułu niepobranego i niewpłaconego podatku dochodowego od osób fizycznych. oddala skargę.

Uzasadnienie

Dyrektor Izby Skarbowej decyzją "[...]", wydaną na podstawie przepisów art. 233§1 pkt 2 lit. a ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja Podatkowa (t. jedn. Dz. U. z 2005r. nr 8 poz. 60 z późn. zm.) oraz art. 12 ust. 1; 13 pkt 8 lit a; 31; 38 ust. 1; 41 ust. 1 i ust. 1a oraz |art. 42 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000r. nr 14, poz. 176 z późn. zm.) uchylił w części decyzję Dyrektora Urzędu Kontroli Skarbowej orzekając o odpowiedzialności podatkowej płatnika - "A" Spółki z o.o., z tytułu niedobranego i nieopłaconego podatku dochodowego od osób fizycznych za rok 2004 oraz określająca wysokość należności z tytułu niepobranego i niewpłaconego podatku dochodowego od osób fizycznych od wypłacanych wynagrodzeń z tytułu umów o pracę i wypłat należności z tytułu umów zlecenia za 2004r. i orzekło odpowiedzialności podatkowej płatnika- "A" Spółki z o.o. z tytułu niepobranego i niewpłaconego podatku dochodowego odo osób fizycznych za 2004r. od wypłat wynagrodzeń z tytułu umów o pracę i wypłat z tytułu umów zlecenia oraz określił wysokość należności z tytułu niepobranego i niewpłaconego podatku dochodowego od osób fizycznych za 2004r. w miesiącach: lutym, kwietniu, maju, czerwcu, lipcu, sierpniu, wrześniu, październiku, listopadzie i grudniu 2004r. a w pozostałym zakresie decyzję organu pierwszej instancji utrzymał w mocy.

Organ odwoławczy mając na uwadze treść art. 12 ust. 1, art. 31 oraz art. 38 stwierdził, iż materiał dowodowy zebrany przez organ I instancji uzasadnia twierdzenie, iż prowadzona przez spółkę ewidencja księgowa nie odzwierciedlała w pełni kosztów prowadzonej działalności gospodarczej w zakresie kosztów wynagrodzeń ze stosunku pracy oraz związanych z nimi pochodnych w postaci składek na ubezpieczenia społeczne, Fundusz Pracy i Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych, jak też że spółka jako płatnik nie dokonała obliczenia, nie pobrała i nie przekazała na rzecz urzędu skarbowego od tych wynagrodzeń zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych w pełnej wysokości. Wskazał, iż organ I instancji przesłuchał w charakterze świadków 23 osoby, będące pracownikami spółki bądź wykonujące na jej rzecz usługi na podstawie umowy zlecenia w okresie 2001-2004. Przesłuchani: H. N., M. O., G. P., D. S. i J. S. - zeznali, iż otrzymywali wynagrodzenie wyższe od określonego w umowach o pracę. H. N. zeznał, iż od momentu, gdy został kierownikiem grupy ochraniającej Sąd "[...]" otrzymywał wynagrodzenie 1250 zł netto.