Wyrok WSA w Kielcach z dnia 10 lutego 2016 r., sygn. II SA/Ke 940/15

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Kielcach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Beata Ziomek, Sędziowie Sędzia WSA Renata Detka (spr.), Sędzia WSA Dorota Pędziwilk-Moskal, Protokolant Joanna Nowak, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 10 lutego 2016 r. sprawy ze skargi A. M. na decyzję Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Geodezyjnego i Kartograficznego w K. z dnia [...] r. znak: [...] w przedmiocie odmowy aktualizacji ewidencji gruntów oddala skargę.

Uzasadnienie

II SA/Ke 940/15

UZASADNIENIE

Decyzją z [...] r., znak: [...], Świętokrzyski Wojewódzki Inspektor Nadzoru Geodezyjnego i Kartograficznego w K.ach po rozpatrzeniu odwołania A. M., na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 kpa oraz art. 7b ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 17 maja 1989 r. Prawo geodezyjne i kartograficzne, utrzymał w mocy decyzję Prezydenta Miasta K. z dnia 22 lipca 2015 r. orzekającą o odmowie aktualizacji informacji zawartych w operacie ewidencji gruntów i budynków miasta K.e, w obrębie 0002, w jednostce rejestrowej [...] , w odniesieniu do nieruchomości oznaczonej numerem działki [...] , polegającej na zmianie powierzchni użytku gruntowego o symbolu B (tereny mieszkaniowe) z powierzchni 0,1452 ha na powierzchnię 0,0550 ha, zgodnie z ustaleniami "Studium uwarunkowań kierunków zagospodarowania Miasta K.e" uchwalonego w 2000 r., jako tereny wyłączone z zabudowy w granicach proponowanego Kieleckiego Obszaru Chronionego Krajobrazu, ekosystemy dolin rzecznych.

W uzasadnieniu organ odwoławczy wyjaśnił, że w odwołaniu od ww. decyzji Prezydenta Miasta K. A. M. podniosła, że Studium uwarunkowań kierunków zagospodarowania funkcjonuje od 2000 r. w obrocie prawnym jako plan ogólny zagospodarowania przestrzennego miasta K., zgodnie z którym działka stanowiąca jej własność stanowi teren wyłączony z zabudowy w granicach proponowanego Kieleckiego Obszaru Chronionego Krajobrazu, ekosystemy dolin rzecznych. Zakwestionowała zasadność przeprowadzonej modernizacji ewidencji gruntów i budynków, gdyż jej zdaniem zapisy w "Studium uwarunkowań kierunków zagospodarowania Miasta K.e" wykluczają zmianę ewidencji gruntów i budynków. Jako argumenty przemawiające za zasadnością swojego stanowiska skarżąca wskazała ograniczone możliwości zabudowy należącej do niej działki oraz okoliczności uzasadniające usytuowanie budynków gospodarczych na tej działce.