Wyszukaj po identyfikatorze keyboard_arrow_down
Wyszukiwanie po identyfikatorze Zamknij close
ZAMKNIJ close
account_circle Jesteś zalogowany jako:
ZAMKNIJ close
Powiadomienia
keyboard_arrow_up keyboard_arrow_down znajdź
removeA addA insert_drive_fileWEksportuj printDrukuj assignment add Do schowka
insert_drive_file

Orzeczenie

Wyrok WSA w Gliwicach z dnia 24 lutego 2016 r., sygn. I SA/Gl 1104/15

 

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Ewa Madej, Sędziowie WSA Beata Machcińska, Teresa Randak (spr.), Protokolant Paulina Nowak, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 24 lutego 2016 r. sprawy ze skargi M. M. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w K. z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych za 2010 r. oddala skargę.

Uzasadnienie

Decyzją z dnia [...] r., nr [...] Dyrektor Izby Skarbowej w K. (dalej określany zamiennie "organ odwoławczy", "DIS" lub "Dyrektor") po rozpatrzeniu odwołania M.M. (dalej określany zamiennie: "podatnik", "strona" lub "skarżący") z dnia 6 marca 2015 r. od decyzji Dyrektora Naczelnika Urzędu Skarbowego w C. z dnia [...] r. nr [...] określającej podatnikowi zobowiązanie podatkowe w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2010 r. z tytułu pozarolniczej działalności gospodarczej, opodatkowanej podatkiem liniowym, w kwocie [...] zł wraz z odsetkami za zwłokę od niezapłaconych w terminie płatności zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych za miesiące sierpień 2010 r. w wysokości [...] zł, listopad 2010 r. w wysokości [...] zł i grudzień w wysokości [...] zł, działając na podstawie art. 233 § 1 pkt 2 lit a) ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2015 r. poz. 613, dalej jako "O.p.") oraz przepisów ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 z późn. zm., dalej jako "u.p.d.o.f.") utrzymał w mocy decyzję organu I instancji.

Uzasadniając rozstrzygnięcie, DIS wskazał, że powodem określenia należnego podatku w innej wysokości niż zeznana przez podatnika były ustalenia poczynione w toku kontroli skarbowej oraz postępowania podatkowego przeprowadzonych w firmie A, której właścicielem jest skarżący. Organ podatkowy ustalił, że w zakresie przychodów doszło do zaniżenia o kwotę [...]zł poprzez niezaewidencjonowanie otrzymanych odsetek od środków zgromadzonych na rachunkach bankowych, utrzymywanych w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą. Jednocześnie stwierdzono zawyżenie kosztów uzyskania przychodu na łączną kwotę [...]zł wynikająca z jednoczesnego zaniżenia wartości: odpisów amortyzacyjnych na kwotę [...]zł wynikających z błędnego ustalenia wartości początkowej środków trwałych; pobranych opłat i prowizji bankowych na kwotę [...]zł; nienależnie odliczonego podatku VAT dotyczącego nabycia usług budowlanych wykonanych w nieruchomości wynajmowanej w K. na kwotę [...]zł oraz zakupionych usług noclegowych na kwotę [...]zł, wydatków poniesionych w 2008 r. w związku z nabyciem środka trwałego, o które to wydatki uprzednio nienależnie zwiększono wartość tego środka trwałego, tj. o kwotę [...]zł oraz zawyżenia kosztów uzyskania przychodu z tytułu wydatków na zakup wyposażenia nieruchomości wynajmowanej w U., które to wyposażenie powinno stanowić środek trwały, tj. o kwotę [...]zł. Organ podatkowy wskazał również, że w oparciu o zgromadzony materiał dowodowy, tj. protokoły kontroli, protokoły z czynności sprawdzających i protokoły przesłuchań strony i świadków przeprowadzonych przez Naczelników Urzędów Skarbowych w C., w K., G. i Z., protokoły przesłuchań prowadzonych przez Wydział w B. Centralnego Biura Śledczego Komendy Głównej Policji, zakwestionował zaliczenie do kosztów uzyskania przychodu wydatków w łącznej kwocie [...] zł dotyczących zakupu w sierpniu 2010 r. usług podwykonawstwa świadczonych przez B, R., ul. [...]. W ocenie organu podatkowego faktury te dotyczyły transakcji, które nie zostały dokonane pomiędzy podmiotami. Tym samym w protokole badania księgi przychodów i rozchodów skarżącego za 2010 r. stwierdzono nierzetelne prowadzenie tej księgi w części dotyczącej kosztów uzyskania przychodów z uwagi na ich zawyżenie o kwotę przekraczającą 0,5% kosztów uzyskania przychodów i tym samym nie uznano za dowód tego co wynika z zawartych w niej zapisów w tej części. Organ podatkowy odstąpił przy tym na podstawie art. 23 § 2 O.p. od szacowania podstawy opodatkowania uznając, że dane wynikające z księgi podatkowej, z pominięciem zakwestionowanych wydatków, uzupełnione zgromadzonym materiałem dowodowym pozwalają na określenie podstawy opodatkowania. Ponadto ustalenia dotyczące osiągniętego przez skarżącego dochodu/straty w poszczególnych miesiącach 2010 r. miały wpływ na wysokość należnych miesięcznych zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych, co w konsekwencji spowodowało, że organ podatkowy w oparciu o art. 53a O.p. obliczył również odsetki od zaległości z tytułu zaliczek za miesiące sierpień, listopad i grudzień 2010 r. w łącznej wysokości [...] zł.

close POTRZEBUJESZ POMOCY?
Konsultanci pracują od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00 - 17:00