Wyrok WSA w Gliwicach z dnia 4 lutego 2016 r., sygn. IV SA/Gl 477/15

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym : Przewodniczący Sędzia WSA Stanisław Nitecki Sędziowie Sędzia WSA Bożena Miliczek - Ciszewska (spr.) Sędzia WSA Renata Siudyka Protokolant Monika Rał po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 4 lutego 2016 r. sprawy ze skargi J. G. na decyzję [...] Państwowego Wojewódzkiego Inspektora Sanitarnego w K. z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie choroby zawodowej 1) uchyla zaskarżoną decyzję; 2) zasądza od [...] Państwowego Wojewódzkiego Inspektora Sanitarnego w K. na rzecz skarżącego kwotę 240 złotych (słownie: dwieście czterdzieści złotych 00/100) tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Uzasadnienie

Decyzją z dnia [...] r. Nr [...] Państwowy Powiatowy Inspektor Sanitarny w W. [...] (dalej "organ pierwszej instancji") orzekł, że wobec J. G. (dalej "strona" lub "skarżący") brak jest podstaw do stwierdzenia choroby zawodowej - obustronnego trwałego odbiorczego ubytku słuchu typu ślimakowego lub czuciowo-nerwowego spowodowanego hałasem - wymienionej w poz. 21 wykazu chorób zawodowych, stanowiącego załącznik do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 30 czerwca 2009 r. w sprawie chorób zawodowych (Dz. U. Nr 105, poz. 869; dalej "rozporządzenie").

W uzasadnieniu wskazał, że strona była zatrudniona w warunkach narażenia na powstanie choroby zawodowej. Wśród okresów zatrudnienia skarżącego wymienił m.in. zatrudnienie: 1) w latach [...] w Okręgowej Stacji Technicznej Obsługi Samochodów Nr [...] w G., gdzie mógł być narażony na hałas nie przekraczający dopuszczalnych norm, 2) w okresie od [...] r. do [...] r. w przedsiębiorstwie "A" K., gdzie mógł być narażony na hałas nie przekraczający dopuszczalnych norm, 3) w okresie od [...] r. do [...] r. w Przedsiębiorstwie Transportowo - Spedycyjnym Budownictwa Węglowego Oddział Nr [...] w G., w którym podczas pracy przy naprawie silników samochodowych mógł być narażony na hałas bez przekroczenia norm, 4) w okresie od [...] r. do [...] r. w B w R. na stanowisku operatora sprzętu przeciwpożarowego, strażaka - kierowcy w Zakładowej Straży Pożarnej, gdzie przez ok. 16 godzin w ciągu miesiąca wykonywał prace naprawczo-konserwacyjne sprzętu przeciwpożarowego i w tym czasie był narażony na ponadnormatywny hałas. Ponadto organ dodał, że przy obsłudze samochodu bojowego, piły spalinowej, motopompy skarżący pracował doraźnie, nie więcej niż ok. 10 godzin na miesiąc i podczas obsługi wymienionych urządzeń był narażony na hałas przekraczający dopuszczalne normy. W okresie od [...] r. do [...] r. wyżej wymieniony był zatrudniony jako konserwator maszyn i urządzeń w zakładzie przeróbki mechanicznej węgla i również był narażony na hałas o wartościach przekraczających dopuszczalne normy i oscylujących w granicach normy. Następnie organ podkreślił, że Poradnia Chorób Zawodowych Wojewódzkiego Ośrodka Medycyny Pracy w K. (dalej "PChZ WOMP" oraz Instytut Medycyny Pracy i Zdrowia Środowiskowego w S. (dalej "IMPiZŚ"), po przeprowadzeniu badań lekarskich, wydały orzeczenia o braku podstaw do rozpoznania u strony choroby zawodowej. W związku z tym organ wskazał, że pomimo wystąpienia narażenia zawodowego, nie został spełniony podstawowy warunek stwierdzenia choroby zawodowej.