Wyrok WSA w Gliwicach z dnia 2 lutego 2016 r., sygn. I SA/Gl 745/15

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Paweł Kornacki, Sędziowie WSA Bożena Pindel (spr.), Bożena Suleja-Klimczyk, Protokolant specjalista Monika Adamus, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 2 lutego 2016 r. sprawy ze skargi B. K. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w C. z dnia [...] nr [...] w przedmiocie podatku od nieruchomości na 2015 r. oddala skargę.

Uzasadnienie

Decyzją z dnia [...] r. Nr [...] Samorządowe Kolegium Odwoławcze w C. na podstawie art. 233 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749, ze zm.; dalej: O.p.) w związku z art. 2, art. 3, art. 4, art. 5 i art. 6 ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych (t.j. Dz. U. z 2014 r., poz. 849; dalej: u.p.o.l.) – po rozpatrzeniu odwołania B. K. od decyzji Prezydenta Miasta C. z dnia [...]r. Nr [...]ustalającej podatniczce podatek od nieruchomości za 2015 r. w wysokości [...] zł – utrzymało w mocy decyzję organu I instancji.

Decyzja została wydana w następującym stanie faktycznym i prawnym.

Organ I instancji w decyzji z dnia [...]r. wskazał, że przedmiot opodatkowania stanowią pomieszczenia w budynkach niemieszkalnych o powierzchni 36,60 m2 położone w C. przy Al. [...] związane z prowadzoną przez podatniczkę działalnością gospodarczą.

W odwołaniu podatniczka (reprezentowana przez radcę prawnego) wniosła o uchylenie decyzji w całości i o umorzenie postępowania w sprawie, zarzucając decyzji naruszenie prawa:

- procesowego przez niewłaściwe zastosowanie przepisu art. 165 § 5 pkt 1 oraz art. 136 O.p.,

- materialnego poprzez niewłaściwą interpretację przepisu art. 3 ust. 1 pkt 4 lit. a) oraz ust. 5, art. 6 ust 1 i ust. 7 u.p.o.l.

W jej ocenie organ I instancji nieprawidłowo odstąpił od zasady wszczynania postępowania z urzędu w formie postanowienia oraz nieprawidłowo doręczył bezpośrednio jej decyzję, w sytuacji gdy ma ona ustanowionego pełnomocnika. Podatniczka zwróciła uwagę, że złożyła zarówno do Prezydenta Miasta jak i A sp. z o.o. stosowne oświadczenia o uchyleniu się od skutków prawnych oświadczenia woli, mocą których zawarte zostało porozumienie w sprawie rozwiązania umowy najmu lokalu użytkowego z A sp. z o.o. oraz została zawarta umowa najmu tego lokalu z Prezydentem Miasta C.. Wyjaśniła, że w chwili składania oświadczenia woli w kwestii zawarcia wyżej wskazanego porozumienia i umowy działała pod wpływem błędu co do treści czynności prawnej, albowiem zgodnie z zapewnieniami pracowników A Sp. z o.o. i oficjalnym pismem kierowanym do wszystkich najemców przez ten podmiot zmiana w zakresie stosunku najmu miała jedynie na celu uporządkowanie relacji formalno-prawnych między Prezydentem Miasta C. a A Sp. z o.o. oraz nie miała powodować wzrostu jakichkolwiek obciążeń nakładanych na najemców, w szczególności na konieczność ponoszenia ciężaru podatku od nieruchomości. Jej zdaniem lokal stanowiący część nieruchomości należącej do zasobów gminy, którego dotyczą zaskarżone decyzje został przez Prezydenta Miasta C. oddany w zarząd spółce A, który jest posiadaczem nieruchomości i spoczywa na nim obowiązek podatkowy w podatku od nieruchomości.