Wyrok WSA we Wrocławiu z dnia 20 stycznia 2016 r., sygn. I SA/Wr 1753/15

Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Katarzyna Radom (sprawozdawca), Sędziowie: Sędzia WSA Dagmara Dominik-Ogińska, Sędzia WSA Jadwiga Danuta Mróz, Protokolant: asystent sędziego Radosław Bulejak, po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 20 stycznia 2016 r. sprawy ze skargi: J. S. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w W. z dnia [...] 2015 r. nr [...] w przedmiocie podatku od nieruchomości za 2011r. oddala skargę w całości.

Uzasadnienie

Przedmiotem skargi jest decyzja Samorządowego Kolegium Odwoławczego w W. utrzymująca w mocy decyzję Burmistrza D. z dnia [...] 2014 r. ustalającą J. S. zobowiązanie w podatku od nieruchomości za 2011 r.

Jak wynikało z akt sprawy organ podatkowy I instancji, postanowieniem z dnia [...] 2013 r. wszczął wobec skarżącego postępowanie w zakresie podatku od nieruchomości za 2011 r., zakończone wydaniem powołanej na wstępie decyzji z dnia [...] 2014 r., ustalającej zobowiązanie w kwocie 68.000 zł. W uzasadnieniu wskazał, że opodatkowaniem objęto nieruchomości położone w D. przy ul C. [...], działka nr [...]. Grunty o pow. 7.704 m² oraz budynki o pow. 2.703 m² opodatkowano przyjmując stawkę właściwą dla nieruchomości związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej. Budynki o pow. 115 m² opodatkowano wg stawki właściwej dla budynków mieszkalnych, pow. 35 m² wg stawki dla budynków związanych z udzielaniem świadczeń zdrowotnych, zaś budynki o pow. 879,61 m² wg stawki dla pozostałych nieruchomości. Organ podatkowy ustalił, że skarżący jest przedsiębiorcą oraz rolnikiem, część nieruchomości jest związana z działalnością gospodarczą, pozostałe zabudowania (poza mieszkalnymi i gabinetem lekarskim) służą działalności rolniczej, co skutkowało opodatkowaniem ich wg stawki dla nieruchomości pozostałych. Jednocześnie organ podatkowy wykluczył, że nieruchomości korzystają ze zwolnienia od opodatkowania na podstawie art. 7 ust. 1 pkt 4 lit. a ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych (t.j. Dz.U. z 2010 r. Nr 95 poz. 613 ze zm.), zwana dalej u.p.o.l. oraz istnienie względów technicznych wyłączających zastosowanie najwyższej stawki podatkowej. W tym zakresie odwołał się do zebranych w sprawie dowodów wskazując, że sporne grunty nie mają charakteru rolnego, co wyklucza zwolnienie wynikające z art. 7 ust. 1 pkt 4 lit.a) u.p.o.l. Zakwestionował także istnienie tzw. względów technicznych uniemożliwiających prowadzenie działalności gospodarczej w ww. budynkach, stwierdzając, że pojęcie to oznacza trwałe i obiektywne przeszkody wyłączające możliwość korzystania z budynku. Cechy tej nie można przypisać remontom obiektów. Powołał się także organ podatkowy na opinię biegłego sporządzoną 10 lutego 2013 r. i włączoną do akt sprawy, który określił w niej stan techniczny budynków ich powierzchnie i pomiary.