Wyrok WSA w Lublinie z dnia 21 stycznia 2016 r., sygn. II SA/Lu 720/15

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Jacek Czaja, Sędziowie Sędzia NSA Maria Wieczorek-Zalewska, Sędzia WSA Bogusław Wiśniewski (sprawozdawca), Protokolant Specjalista Jolanta Sikora, po rozpoznaniu w Wydziale II na rozprawie w dniu 21 stycznia 2016 r. sprawy ze skargi T. S. na postanowienie [...]Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego w [...] z dnia [...] 2015 r. nr [...] w przedmiocie wstrzymania użytkowania obiektu budowlanego oddala skargę.

Uzasadnienie

Pismem z dnia 17 kwietnia 2015r., uzupełnionym 28 kwietnia 2015r. adresowanym do Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego Miasta L. T. S., występujący jako współwłaściciel i zarządca nieruchomości położonej przy ulicy [...] w L., domagał się na podstawie art. 66 ustawy z dnia 7 lipca 1994r. Prawo budowlane wstrzymania użytkowania budynku położonego przy tej samej ulicy oznaczonej nr [...] w którym prowadzona jest działalność klubu G.-G.. W uzasadnieniu wyjaśnił, że właściciel kamienicy P. H. W. S. z o.o. wykonała na parterze oraz I i II piętrze roboty budowlano - modernizacyjne w tym konstrukcyjne i gazowe bez pozwolenia administracji architektoniczno - budowlanej i konserwatora zabytków, a następnie zmienił także rodzaj prowadzonej w budynku działalności. Obecnie w budynku prowadzona jest działalność rozrywkową przez agencję G.-G. niezwykle uciążliwą dla mieszkańców sąsiednich kamienic, a także całego centrum L.. Wnioskodawca zaznaczył, że wbrew art. 71 prawa budowlanego nie zostało wydane pozwolenie na zmianę sposobu użytkowania budynku na tego rodzaju działalność. Tymczasem podjęcie w lokalu gastronomicznym działalności rozrywkowej prowadzonej w godzinach nocnych zmienia w sposób radykalny warunki bezpieczeństwa pożarowego, pracy, higieniczno - sanitarne, a także narusza przepisy "Art.5.1.9 ustawy Prawo budowlane", które chronią występujące w obszarze oddziaływania obiektu uzasadnione interesy osób trzecich. Wnioskodawca zwrócił uwagę na nachalne zaczepianie mężczyzn przechodzących przez deptak, zanieczyszczanie podwórek i klatek schodowych przez pijących alkohol klientów. Jako niemożliwe do przeżycia określił nocne natężenie hałasu, muzyki śpiewów, krzyków, toastów i tupania. Przylegające do siebie ścianami obiekty przenoszą drgania i hałasy. Według wnioskodawcy mieszkańcy kamienicy nr [...] w okresie funkcjonowania klubu żyją w ciągłym zgiełku, strachu i depresji.