Wyrok WSA w Warszawie z dnia 3 listopada 2015 r., sygn. III SA/Wa 3105/14

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodnicząca sędzia WSA Jolanta Sokołowska, Sędziowie sędzia WSA Agnieszka Góra-Błaszczykowska (sprawozdawca), sędzia WSA Dariusz Kurkiewicz, Protokolant referent stażysta Magdalena Gajewska, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 13 października 2015 r. sprawy ze skargi Syndyka masy upadłości G. sp. z o.o. w upadłości likwidacyjnej z siedzibą w W. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w W. z dnia [...] lipca 2014 r. nr [...] w przedmiocie określenia wysokości zobowiązania podatkowego w podatku dochodowym od osób prawnych za 2006 r. oddala skargę

Uzasadnienie

Decyzją z dnia [...].04.2014r. Dyrektor Urzędu Kontroli Skarbowej w B. (dalej Dyrektor UKS) określił G. Spółka z o.o. w upadłości likwidacyjnej (dalej Skarżący lub Spółka) zobowiązanie w podatku dochodowym od osób prawnych za 2006 rok w kwocie 716.442.00zł w miejsce zadeklarowanego zobowiązania w tym podatku w wysokości 661,027,00zł. Dyrektor UKS na podstawie zgromadzonego materiału dowodowego stwierdził, że Spółka zawyżyła koszty uzyskania przychodów o kwotę 291.659,38zł, wynikającą z faktur wystawionych przez L.Ltd 29 [...] na zakup usług marketingowych i logistycznych.

Spółka nie zgodziła się z ww. decyzją organu I instancji i pismem z dnia [...].04.2014r. złożyła odwołanie od ww. decyzji do Dyrektora Izby Skarbowej w W., zarzucając naruszenie: art. 70 § 6 pkt 1 ustawy z dnia 29.08.1997r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012r., poz. 749 ze zm. dalej - O.p.) poprzez uznanie, że zobowiązanie podatkowe za 2006r. nie uległo przedawnieniu z końcem 2012r. z powodu zawiadomienia o zawieszeniu terminu przedawnienia zobowiązania w podatku dochodowym od osób prawnych w dniu [...].12.2012r., które otrzymała K.a N., art. 122, 180, 187 i 191 O.p., poprzez niewyjaśnienie stanu faktycznego w wyniku niepełnej, dowolnej i wybiórczej oceny dowodów, bezzasadne zakwestionowanie większości wyjaśnień składanych przez Spółkę i interpretowanie wszelkich wątpliwości na jej niekorzyść oraz art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tj Dz. U. z 201 lr. Nr 74, poz. 397 ze zm. dalej - updop) poprzez uznanie, że Spółka zawyżyła koszty uzyskania przychodów o wartość poniesionych wydatków na zakup usług marketingowych i logistycznych w kwocie 291.659,38zł nabytych od L., udokumentowanych rachunkami nr 96 z dnia [...],09.2006r. oraz nr 111 z dnia [...].10.2006r., z uwagi na brak dowodów potwierdzających ich wykonanie.