Wyrok WSA w Poznaniu z dnia 22 października 2015 r., sygn. II SA/Po 514/15

 

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Jakub Zieliński (spr.) Sędziowie Sędzia NSA Jolanta Szaniecka Sędzia WSA Edyta Podrazik Protokolant St. sekretarz sąd. Monika Pancewicz po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 9 października 2015 r. sprawy ze skargi J. C. i G. W. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Poznaniu z dnia [...] marca 2015r. Nr [...] w przedmiocie umorzenia postępowania w sprawie stwierdzenia nieważności decyzji I. uchyla zaskarżoną decyzję w części orzekającej o uchyleniu decyzji Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Poznaniu z dnia [...] 2014 r. nr [...] i o umorzeniu postępowania w sprawie z wniosku G. W. o stwierdzenie nieważności decyzji Burmistrza Gminy K. z dnia [...] 2011 r. nr [...], II. oddala skargę J. C., III. zasądza od Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Poznaniu na rzecz G. W. kwotę [...] ([...]) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania.

Uzasadnienie

W dniu 11 czerwca 2014 r. (data nadania pisma za pomocą środków komunikacji elektronicznej) G. W. oraz J. C. (dalej również: "zainteresowani" lub "wnioskodawcy") za pośrednictwem swojego pełnomocnika procesowego złożyli wniosek o stwierdzenie nieważności decyzji Burmistrza Gminy K. (dalej również: "Burmistrz" lub "organ I instancji") z dnia [...] 2011 r. znak [...] o zmianie decyzji o warunkach zabudowy z dnia [...] 2011 r. znak [...], wydanej dla inwestycji polegającej na budowie budynku gospodarczo-garażowego usytuowanego na działce nr ewid. [...] przy ul. [...] w [...], w gminie [...]. W wyniku wydania decyzji z dnia [...] 2011 r. Burmistrz zmienił decyzję o warunkach zabudowy w zakresie dopuszczalności wprowadzenia usług nieuciążliwych, nieprzekraczalnej linii zabudowy, rozszerzenia terenu inwestycji o działkę nr ewid. [...] i szerokości elewacji frontowej.

W uzasadnieniu wniosku wskazano, że decyzja zmieniająca z dnia [...] 2011 r., wydana z wadliwym powołaniem się na przepisy art. 60 ust. 1 i art. 4 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz.U. z 2012 r., poz. 647, z późn. zm - dalej: u.p.z.p.), z uwagi na zakres zmiany decyzji o warunkach zabudowy z dnia [...] 2011 r. obejmujący dodanie nowej funkcji zabudowy (dopuszczenie usług nieuciążliwych) - w sposób oczywisty i rażący narusza art. 155 Kodeksu postępowania administracyjnego (dalej: K.p.a.). Odwołując się do stanowiska orzecznictwa, wnioskodawcy stwierdzili, że rozszerzenie w trybie art. 155 K.p.a. warunków zawartych w decyzji o warunkach zabudowy jest niedopuszczalne, a co więcej - ten tryb może być zastosowany jedynie do decyzji opartych na uznaniu administracyjnym, podczas gdy decyzja o warunkach zabudowy jest decyzją związaną. Zdaniem zainteresowanych rażące naruszenie prawa w tym wypadku polegało nie tylko na niezawiadomieniu stron i uzyskaniu ich zgody na zmianę decyzji z dnia [...] 2011 r., ale przede wszystkim na zezwoleniu w takim "cichym" trybie, bez analizy urbanistycznej, na nową funkcję zabudowy (usługi nieuciążliwe), której dopuszczenie nie byłoby możliwe w postępowaniu prowadzonym w trybie zwykłym. Zainteresowani podnieśli, że w ten sposób kwestionowana decyzja zmieniająca ustala nowe warunki zabudowy również z rażącym pomięciem trybu określonego w rozporządzeniu Ministra Infrastruktury z dnia 26 sierpnia 2003 r. w sprawie sposobu ustalania wymagań dotyczących nowej zabudowy i zagospodarowania terenu w przypadku braku miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego (Dz.U. nr 164, poz. 1588 - dalej: rozporządzanie wykonawcze w sprawie warunków zabudowy).