Wyrok WSA w Łodzi z dnia 7 października 2015 r., sygn. III SA/Łd 709/15

Dnia 7 października 2015 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi - Wydział III w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Janusz Furmanek, Sędziowie Sędzia WSA Ewa Cisowska-Sakrajda (spr.), Sędzia WSA Monika Krzyżaniak, , Protokolant Specjalista Agnieszka Kowalik, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 23 września 2015 roku sprawy ze skargi Z. K. na decyzję [...] Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Geodezyjnego i Kartograficznego w Ł. z dnia [...] nr [...] w przedmiocie odmowy przyjęcia do państwowego zasobu geodezyjnego i kartograficznego operatu technicznego oddala skargę.

Uzasadnienie

[...] Wojewódzki Inspektor Nadzoru Geodezyjnego i Kartograficznego decyzją z dnia [...] utrzymał w mocy decyzję Starosty [...] z dnia [...] o odmowie przyjęcia do państwowego zasobu geodezyjnego i kartograficznego operatu technicznego z wyznaczenia punktów granicznych oraz ustalenia granic do celów ewidencji gruntów i budynków działek oznaczonych nr 110/1 i 111/1 położonych w obr. Z., gm. K., pow. [...].

W uzasadnieniu tej decyzji wskazał, że w Powiatowym Ośrodku Dokumentacji Geodezyjnej i Kartograficznej Z. K. - Usługi A, geodeta uprawniony z zakresu 1 i 4, zgłosił pracę geodezyjną polegającą na wyznaczeniu punktów granicznych oraz ustaleniu granic do celów ewidencji gruntów i budynków działek oznaczonych nr 110/1 i 111/1 położonych w obrębie Z., gmina K. Podniósł, że według organu I instancji przedstawiona dokumentacja nie nadaje się do przyjęcia do zasobu z powodu nieusunięcia przez zgłaszającego usterki polegającej na braku posiadania przez wykonawcę uprawnień zawodowych z zakresu 2. Z tego względu decyzją z dnia 8 kwietnia 2015r. orzekł on o odmowie przyjęcia do państwowego zasobu geodezyjnego i kartograficznego spornego operatu.

Uznając stanowisko organu I instancji za prawidłowe organ II instancji wskazał, że kwestie uprawnień zawodowych w dziedzinie geodezji i kartografii reguluje ustawa z dnia 17 maja 1989r. Prawo geodezyjne i kartograficzne (tekst jedn.: Dz.U. z 2010r., nr 193, poz. 1287 ze zm.), zwana dalej p.g.i.k., w art. 43. W załączniku nr 2 pkt 2 do rozporządzenia Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 31 stycznia 2014r. w sprawie uprawnień zawodowych w dziedzinie geodezji i kartografii (Dz.U. nr 38, poz. 176), ustawodawca ustalił, że do prac i opracowań niezbędnych do uznania praktyki zawodowej z zakresu 2 zalicza się wznawianie znaków granicznych, wyznaczanie punktów granicznych lub prace związane z ustalaniem granic w trybie przepisów dotyczących ewidencji gruntów i budynków - minimum 2 prace geodezyjne. Na tej podstawie zdaniem organu II instancji można określić, że prace te wchodzą w zakres sporządzania dokumentacji do celów prawnych. Wyznaczenie punktów granicznych jest czynnością skutkującą bezpośrednio na przebieg linii granicznej i na obszar nieruchomości, a co za tym idzie stawia wykonawcy prac inne wymagania niż pozostałe zakresy uprawnień zawodowych oraz konieczność znajomości przepisów w tym zakresie. Dlatego wyznaczenie punktów granicznych (art. 39 p.g.i.k.) oraz ustalenie granic (§ 37 i § 38 rozporządzenia Ministra Rozwoju Regionalnego i Budownictwa z dnia 29 marca 2001r. w sprawie ewidencji gruntów i budynków, Dz.U. z 2001r. nr 38 poz. 454) zobowiązuje wykonawcę do posiadania uprawnień zawodowych z zakresu 2. W ocenie organu II instancji Starosta słusznie odmówił przyjęcia do zasobu geodezyjnego, dokumentacji sporządzonej przez podmiot nieposiadający wymaganych uprawnień zawodowych.