Wyrok WSA w Olsztynie z dnia 21 lipca 2015 r., sygn. II SA/Ol 468/15

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Bogusław Jażdżyk Sędziowie Sędzia WSA Ewa Osipuk (spr.) Sędzia WSA Adam Matuszak Protokolant St. sekretarz sądowy Grażyna Wojtyszek po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 7 lipca 2015 r. sprawy ze skargi H.S. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia "[...]" nr "[...]" w przedmiocie przywrócenia poprzedniego stanu wód na gruncie 1) uchyla zaskarżoną decyzję oraz utrzymaną nią w mocy decyzję organu I instancji; 2) orzeka, że zaskarżona decyzja nie podlega wykonaniu; 3) zasądza od Samorządowego Kolegium Odwoławczego na rzecz skarżącego H.S. kwotę 300 zł (trzysta złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Uzasadnienie

Decyzją z dnia 27 sierpnia 2013 r., działając na wniosek "[...]"z dnia 18 listopada 2010 r. w sprawie zalewania wodami odpadowymi jego nieruchomości o nr "[...]", Burmistrz "[...]" nakazał "[...]" przywrócenie stanu poprzedniego wód na działce nr "[...]", przez przywrócenie stanu i funkcji zbiornika wodnego na tej nieruchomości oraz udrożnienie przepustu znajdującego się pod drogą powiatową na działce nr "[...]", w tym przywrócenie stanu gruntu do poziomu przepustu.

Po rozpoznaniu odwołania zobowiązanego, Samorządowe Kolegiom Odwoławcze

w "[...]", decyzją z dnia 27 grudnia 2013 r., uchyliło zaskarżoną decyzję w całości

i przekazało sprawę do ponownego rozpatrzenia organowi pierwszej instancji.

Organ odwoławczy zarzucił, że Burmistrz zobowiązał "[...]" do udrożnienia przepustu pod drogą powiatową, podczas gdy ze znajdującego się w aktach sprawy wypisu z rejestru gruntów z 2003 r. wynika, że zobowiązany nie jest właścicielem tej działki. Kolegium poddało ponadto w wątpliwość aktualność tego wypisu. Wskazało również, że nie ustalono, czy rów biegnący wzdłuż drogi powiatowej jest rowem melioracyjnym, czy przydrożnym i czy jest to urządzenie wodne w rozumieniu art. 9 pkt 19 lit. 1 ustawy z dnia 18 lipca 2001 r. Prawo wodne (Dz. U. z 2012 r., poz. 145, z późn. zm.). Kolegium podkreśliło, że rów melioracyjny jest inwestycją liniową, wobec czego utrzymanie jego drożności na całej długości wymaga skoordynowanych działań. W ocenie organu odwoławczego, Burmistrz nie wykazał jednoznacznie, czy w stosunku do zobowiązanego zaistniały przesłanki określone w art. 29 ust. 3 Prawa wodnego. Kolegium zaznaczyło, że w sprawie niezbędne jest przeprowadzenie dowodu z opinii biegłego. Oceniło, że sporządzone w sprawie opinie biegłych: opinia hydrogeologiczna, dotycząca określenia przyczyn zalewania budynku na działce nr "[...]" i opinia techniczna w sprawie braku odpływu wody z drogi powiatowej i terenów przyległych wraz z koncepcją odprowadzenia tej wody, nie potwierdziły, że wyłączną przyczyną zalewania działki nr "[...]" było zasypanie przez "[...]" stawu znajdującego się na jego działce. Organ pierwszej instancji wskazał zaś jako okoliczności powstania stanu faktycznego - zasypanie rowu przydrożnego oraz przepustu, wadliwe wykonanie przez "[...]" przydomowej oczyszczalni ścieków i zasypanie stawu przez zobowiązanego. Natomiast z żadnego dowodu zgromadzonego w przedmiotowej sprawie nie można wysnuć wniosku, w jakim stopniu i czy faktycznie - zasypanie stawu przez zobowiązanego spowodowało zmiany stanu wody na gruncie szkodliwie wpływające na grunty sąsiednie, gdyż biegły wskazał, że bezpośrednią przyczyną gromadzenia się wody w rowie przebiegającym wzdłuż posesji nr "[...]" jest brak drożności przepustu i nieodprowadzanie wód.