Wyszukaj po identyfikatorze keyboard_arrow_down
Wyszukiwanie po identyfikatorze Zamknij close
ZAMKNIJ close
account_circle Jesteś zalogowany jako:
ZAMKNIJ close
Powiadomienia
keyboard_arrow_up keyboard_arrow_down znajdź
removeA addA insert_drive_fileWEksportuj printDrukuj assignment add Do schowka
insert_drive_file

Orzeczenie

Wyrok WSA w Bydgoszczy z dnia 17 czerwca 2015 r., sygn. I SA/Bd 375/15

 

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Bydgoszczy w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Leszek Kleczkowski Sędziowie: Sędzia WSA Ewa Kruppik - Świetlicka Sędzia WSA Urszula Wiśniewska (spr.) Protokolant: starszy sekretarz sądowy Małgorzata Antoniuk po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 17 czerwca 2015r. sprawy ze skargi M. N. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w B. z dnia [...] nr [...] w przedmiocie podatku od towarów i usług za miesiące od grudnia 2008 r. do grudnia 2009 r. 1. uchyla zaskarżoną decyzję, 2. określa, że zaskarżona decyzja nie może być wykonana w całości, 3. zasądza od Dyrektora Izby Skarbowej w B. na rzecz skarżącego M. N. kwotę 927,00 zł (dziewięćset dwadzieścia siedem) tytułem zwrotu kosztów postępowania.

Uzasadnienie

Naczelnik [...] Urzędu Skarbowego w T. wydał w dniu [...]. decyzję w przedmiocie rozliczenia podatku od towarów i usług za miesiące od grudnia 2008r. do grudnia 2009r. Podstawę rozstrzygnięcia stanowiły ustalenia, że skarżący zaniżył podatek należny poprzez niezaewidencjonowanie wszystkich dokonanych sprzedaży i niewykazanie wartości tego podatku w stosownych deklaracjach VAT. Ponadto nie dokonał odliczenia części podatku naliczonego,

w wyniku czego nie skorzystał z prawa do odliczenia podatku naliczonego, a także zawyżył podatek naliczony poprzez niezasadne odliczenie na podstawie faktur wystawionych na rzecz innego podmiotu oraz wystawionych przez podmiot nieistniejący.

W złożonym odwołaniu podatnik zakwestionował wyłącznie ustalenia organu podatkowego pierwszej instancji dotyczące przyjętej metody oszacowania podstawy opodatkowania oraz wielkości wyliczonego na tej podstawie podatku od towarów

i usług. Zaskarżonej decyzji zarzucił naruszenie: art. 120 i art. 121, art. 187 i art. 191 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2012r. poz. 749) - dalej jako: "O.p." i rozstrzygnięcie sprawy podatkowej w oparciu o niezupełny

i niekompletny z przekroczeniem granic zasady swobodnej oceny materiał dowodowy, art. 23 O.p. poprzez przyjęcie niewłaściwej metody oszacowania oraz art. 29 ustawy

close POTRZEBUJESZ POMOCY?
Konsultanci pracują od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00 - 17:00