Wyrok WSA w Warszawie z dnia 19 maja 2015 r., sygn. I SA/Wa 439/15

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Dorota Apostolidis (spr.) Sędziowie: WSA Magdalena Durzyńska WSA Przemysław Żmich Protokolant specjalista Ewelina Dębna po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 19 maja 2015 r. sprawy ze skargi T. K. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Warszawie z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie odmowy przyznania zasiłków celowych 1. uchyla zaskarżoną decyzję; 2. stwierdza, że zaskarżona decyzja nie podlega wykonaniu.

Uzasadnienie

Decyzją z dnia [...] r. nr [...] Samorządowe Kolegium Odwoławcze w W., działając na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego (Dz.U. z 2013 r., poz. 267 ze zm., dalej jako "k.p.a."), utrzymało w mocy decyzję Burmistrza Miasta S. z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie odmowy przyznania świadczenia pieniężnego z pomocy społecznej w formie zasiłku celowego oraz zasiłku celowego specjalnego.

Powyższa decyzja zapadła w następującym stanie faktycznym i prawnym:

Pismem z dnia [...] r. T. K. wystąpił o przyznanie mu pomocy finansowej na wykupienie z naprawy protezy słuchu w wysokości [...] zł wskazując, że pomimo udzielenia mu pomocy na ten cel w wysokości [...] zł nie jest w stanie przy osiąganym dochodzie pokryć nawet częściowo kosztów naprawy wycenionych na kwotę [...] zł.

Decyzją z dnia [...] r. nr [...] Burmistrza Miasta S. odmówił przyznania świadczenia pieniężnego z pomocy społecznej w formie zasiłku celowego oraz w formie specjalnego zasiłku celowego na sfinansowanie naprawy procesora w aparacie słuchowym. W uzasadnieniu Burmistrz wskazał, że na decyzję organu w przedmiocie zasiłku celowego mają wpływ zasady wyrażone w art. 2, 3 i 4 ustawy z dnia 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej (Dz. U. z 2013 r., poz. 182 ze zm., dalej jako "ustawa o pomocy społecznej"). Z treści art. 2 ust. 1 tej ustawy wynika, że pomoc społeczna jest instytucją polityki społecznej państwa mającą na celu umożliwienie osobom i rodzinom przezwyciężenie trudnych sytuacji życiowych, których nie są w stanie pokonać, wykorzystując własne uprawnienia, zasoby i możliwości. Organ podniósł, że wnioskodawca jest osobą samotnie prowadzącą gospodarstwo domowe. Jednocześnie wnioskodawca jest osobą niepełnosprawną o orzeczonej częściowej niezdolności do pracy, bez pracy. Dochód wnioskodawcy w miesiącu poprzedzającym złożenie wniosku wyniósł [...] zł, na który to dochód składa się kwota [...] zł renty inwalidzkiej oraz kota [...] zł tytułem dodatku mieszkaniowego. Miesięczny koszt utrzymania wynosi [...] zł tytułem czynszu, [...] zł tytułem opłaty za media oraz kwota [...] zł tytułem energii elektrycznej. Wnioskodawca nie posiada innych zasobów materialnych. Organ podniósł, że z uwagi na przekroczenie kryterium dochodowego, które wynosi [...] zł, wnioskodawcy nie przysługuje zasiłek celowy. Jednocześnie przekroczenie ww. kryterium nie pozbawia wnioskodawcy prawa do świadczeń z pomocy społecznej, albowiem z uwagi na treść art. 41 pkt 1 ustawy o pomocy społecznej możliwe jest udzielenie pomocy finansowej w postaci specjalnego zasiłku celowego. Organ podniósł, że wydając decyzję wziął pod uwagę sytuację wnioskodawcy związaną z jego wiekiem (62 lata), jego niepełnosprawność oraz prowadzenie przez niego samodzielne gospodarstwo domowe, które zdaniem tego organu nie wypełniają przesłanki szczególnego przypadku o jakim mowa w tym przepisie. Organ wskazał, że udzielił wnioskodawcy pomocy na wnioskowany cel w miesiącu [...] i [...] po [...] zł. Ostatecznie wskazał, że dysponuje ograniczonymi środkami finansowymi na przyznanie zasiłków celowych.