Wyrok WSA w Kielcach z dnia 7 maja 2015 r., sygn. I SA/Ke 177/15

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Kielcach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Ewa Rojek, Sędziowie Sędzia WSA Artur Adamiec (spr.), Sędzia WSA Danuta Kuchta, Protokolant Starszy sekretarz sądowy Michał Gajda, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 7 maja 2015 r. sprawy ze skargi S. Ś. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w z dnia [...]r. Nr [...] w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych za 2009 r. oddala skargę.

Uzasadnienie

1. Decyzja organu administracji publicznej i przedstawiony przez ten organ tok postępowania

1.1. Dyrektor Izby Skarbowej w K. decyzją z dnia [...] r. nr [...] uchylił decyzję Dyrektora Urzędu Kontroli Skarbowej w K. z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie określenia M. Ś. i S. Ś. zobowiązania w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2009 r. w kwocie 10 684 zł i określił to zobowiązanie w kwocie 10 076 zł.

1.2. W uzasadnieniu decyzji wskazano, że w zeznaniu podatkowym PIT-36 za 2009 r. stosownie do art. 6 ust. 2 i 3 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz.U.2000.14.176 ze zm.) małżeństwo M. i S. Ś. dokonali wspólnego rozliczenia podatku dochodowego, z którego wynikała nadpłata w kwocie 735 zł.

W wyniku przeprowadzonego postępowania ustalono, że podatkowa księga przychodów i rozchodów za 2009r. prowadzonej przez S. Ś. pozarolniczej działalności gospodarczej w zakresie mechaniki i elektromechaniki pod firmą "A.-S. P.", prowadzona była w sposób nierzetelny z powodu niezaksięgowania wszystkich przychodów uzyskanych z tytułu usług wykonanych na rzecz osób fizycznych nie prowadzących działalności gospodarczej.

Dyrektor Izby Skarbowej w K. wskazał na art. 193 § 1 i § 2 Ordynacji podatkowej, § 11 ust. 1 i ust. 3 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 26 sierpnia 2003 r. w sprawie prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów (Dz.U.152.1475 ze zm.) i podniósł, że dla oceny czy księga jest rzetelna, decydujące znaczenie ma to, czy w oparciu o jej zapisy można ustalić prawidłową podstawę opodatkowania, a więc czy zawiera zapisy dotyczące wszystkich zdarzeń podatkowych zgodnie z ich rzeczywistym przebiegiem, które mają wpływ na ustalenie tej podstawy. Księga jest więc nierzetelna również wtedy gdy nie zostały w niej ujęte określone zdarzenia gospodarcze. Organ ponadto powołał przepisy Ordynacji podatkowej określające skutek uznania księgi za nierzetelną i wadliwą oraz sposoby określenia podstawy opodatkowania (art. 193 § 4 i § 6, art. 23).