Wyrok WSA we Wrocławiu z dnia 2 kwietnia 2015 r., sygn. I SA/Wr 171/15

Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Dagmara Dominik-Ogińska, Sędziowie Sędzia WSA Tomasz Świetlikowski, Sędzia WSA Marek Olejnik (sprawozdawca), Protokolant starszy sekretarz sądowy Ewelina Bedyńska, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 2 kwietnia 2015 r. sprawy ze skargi: D. S.-G. na postanowienie Dyrektora Izby Skarbowej we W. z dnia [...] grudnia 2014 r. Nr [...] w przedmiocie odmowy przywrócenia terminu do wniesienia odwołania oddala skargę.

Uzasadnienie

1.1.W wyniku przeprowadzonej kontroli działalności gospodarczej D. S. - G. (dalej : strona, podatnik, skarżący) w zakresie rozliczenia z budżetem podatku od towarów i usług za okres od lutego do grudnia 2009 r., Naczelnik Urzędu Skarbowego w W. w oparciu o materiał dowodowy zgromadzony podczas kontroli podatkowej oraz w postępowaniu podatkowym stwierdził nieprawidłowości w rozliczeniu podatku od towarów i usług w tym okresie.

W toku kontroli podatkowej prowadzonej w zakresie podatku od towarów i usług (jak również w prowadzonym równolegle postępowaniu w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych za 2009 r.), stronę reprezentował przed Naczelnikiem Urzędu Skarbowego w W. profesjonalny pełnomocnik A. A. - doradca podatkowy. Natomiast w toku prowadzonego postępowania podatkowego przed organem I instancji w zakresie podatku od towarów i usług za poszczególne okresy 2009 r. Skarżący działał samodzielnie. Skarżący w postępowaniu podatkowym nie odbierał żadnej korespondencji kierowanej na adres zamieszkania. Nie przedkładał żadnych dokumentów.

W związku ze stwierdzonymi nieprawidłowościami ustalonymi podczas kontroli podatkowej Naczelnik Urzędu Skarbowego w W. decyzją z [...] 2014 r. nr [...] określił rozliczenie w zakresie podatku od towarów i usług za poszczególne miesiące od lutego 2009 r. do grudnia 2009 r.

Powodem wydania ww. decyzji były stwierdzone przez organ podatkowy I instancji nieprawidłowości związane z prowadzeniem działalności handlowej, głównie artykułami pochodzenia chińskiego w lokalach na terytorium P.. Organ podatkowy I instancji stwierdził, iż podatnik w poszczególnych okresach 2009 r. dokonywał sprzedaży nieudokumentowanej towarów handlowych w punktach sprzedaży w: