Wyrok WSA w Warszawie z dnia 21 kwietnia 2015 r., sygn. III SA/Wa 1956/14

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Artur Kot (sprawozdawca), Sędziowie sędzia WSA Dariusz Kurkiewicz, sędzia WSA Marta Waksmundzka-Karasińska, Protokolant starszy referent Karol Kodym, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 21 kwietnia 2015 r. sprawy ze skargi T. Sp. z o.o. z siedzibą w W. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w W. z dnia [...] kwietnia 2014 r. nr [...] w przedmiocie uchylenia w całości decyzji określającej wysokość zobowiązania podatkowego w podatku od towarów i usług za miesiące od lutego do czerwca 2011 r. i przekazania sprawy do ponownego rozpatrzenia oddala skargę

Uzasadnienie

1. Zaskarżoną decyzją z [...] kwietnia 2014 r., po rozpatrzeniu odwołania T. Sp. z o. o. z siedzibą w Warszawie (dalej: "skarżąca" lub "Spółka"), Dyrektor Izby Skarbowej w W. (dalej: "organ odwoławczy" lub "Dyrektor IS") uchylił

w całości decyzję Dyrektora Urzędu Kontroli Skarbowej w K. (dalej: "Dyrektor UKS" lub "organ I instancji") z [...] lipca 2013 r. i przekazał sprawę do ponownego rozpatrzenia przez ten organ. Przedmiotem decyzji Dyrektora UKS było określenie Spółce zobowiązania z tytułu podatku od towarów i usług (dalej także jako: "VAT")

za poszczególne miesiące 2011 r. (II - VI). Jako podstawę prawną decyzji Dyrektor IS wskazał między innymi art. 233 § 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.; dalej: "Op") oraz art. 108 ust. 1 ustawy

z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 ze zm.; dalej: "ustawa o VAT").

2. Stan faktyczny.

2.1. Dyrektor UKS ustalił, na podstawie dokumentów Spółki przekazanych przez Prokuraturę Okręgową w K., że skarżąca wystawiła faktury VAT na rzecz W. Sp. z o. o., których przedmiotem były usługi z zakresu konstruowania

i naprawy urządzeń dźwigowych oraz na rzecz D. K. S., które dotyczyły świadczenia usług budowlanych. Nadto Spółka wystawiała na rzecz T.Sp. z o. o. faktury VAT dotyczące sprzedaży żelazomolibdenu, który rzekomo nabywała od czeskiego podmiotu M.s.r.o. Zdaniem Dyrektora UKS, Spółka nie wykonała jednak usług udokumentowanych ww. fakturami. Odnośnie obrotu żelazomolibdenu organ I instancji przyjął, na podstawie informacji uzyskanych od czeskiej administracji podatkowej, że Spółka brała udział w oszustwach podatkowych w obrocie wewnątrzwspólnotowym, wykorzystując w tym celu konstrukcję podatku od towarów i usług (VAT). Spółka w schemacie oszustwa pełniła rolę "znikającego podatnika". Jej działalność odpowiada kryteriom definicji "niewywiązującego się podmiotu gospodarczego", wynikającej z art. 2 pkt 1 rozporządzenia Komisji Europejskiej nr 1925/2004 z dnia 29 października 2004 r. ustanawiającego szczegółowe zasady wykonywania niektórych przepisów rozporządzenia Rady w sprawie współpracy administracyjnej w dziedzinie podatku