Wyrok WSA w Rzeszowie z dnia 23 kwietnia 2015 r., sygn. II SA/Rz 941/14

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie w składzie następującym: Przewodniczący NSA Jerzy Solarski Sędziowie WSA Elżbieta Mazur-Selwa /spr./ NSA Jacek Surmacz Protokolant sekretarz sądowy Sylwia Pacześniak po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 23 kwietnia 2015 r. sprawy ze skargi Z. H. na decyzję Państwowego Wojewódzkiego Inspektora Sanitarnego z dnia [...] czerwca 2014 r. nr [...] w przedmiocie braku podstaw do stwierdzenia choroby zawodowej -skargę oddala-

Uzasadnienie

Przedmiotem skargi Z. H. jest decyzja [...] Państwowego Wojewódzkiego Inspektora Sanitarnego (zwany dalej PWIS) z dnia [...] czerwca 2014 r. nr [...], wydana w sprawie braku podstaw do stwierdzenia choroby zawodowej.

Zaskarżone rozstrzygniecie zostało wydane w następujących okolicznościach faktycznych i prawnych: w dniu 20 listopada 2007 r. Zakłady "[...]" S.A. sporządziły kartę oceny narażenia zawodowego w związku z podejrzeniem u Z. H. choroby zawodowej, która tego dnia otrzymała również skierowanie na badania w celu rozpoznania choroby zawodowej. Następnie w toku postępowania poddano ww. badaniom w Wojewódzkim Ośrodku Medycyny Pracy [...] i Instytucie Medycyny Pracy [...], które to jednostki orzecznicze wydały zgodne orzeczenia o braku podstaw do rozpoznania astmy oskrzelowej jako choroby zawodowej.

Decyzją z dnia [...] czerwca 2010 r. nr [...], Państwowy Powiatowy Inspektor Sanitarny [...] (dalej zwany PPIS) orzekł o braku podstaw do stwierdzenia u Z. H. choroby zawodowej - astmy oskrzelowej, wymienionej w poz. 6 wykazu chorób zawodowych określonych w załączniku do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 30 czerwca 2009 r. w sprawie chorób zawodowych (Dz. U. Nr 105, poz. 869; zwane dalej rozporządzenie). Organ I instancji ustalił, że Z. H. pracowała w latach 1978 - 2007 w Zakładach "[...] S.A. Do 1985 r. pracowała na stanowisku: aparatowy, aparatowy procesów suszenia i kalcynacji, aparatowy procesów kondensacji i polimeryzacji w Wydziale Tworzyw w narażeniu na pył polistyrenu, epichlorohydrynę, dwuchlorohydrynę, kwas solny, trójetylenoczterozminę i ciekłe żywice epoksydowe, gdzie zajmowała się obsługą suszarni i instalacji oraz konfekcjonowaniem. Od 1985 r. była zatrudniona jako laborant w Zakładowym Laboratorium Badawczym, a od 2003 r. w Centralnym Laboratorium gdzie wykonywała analizy i badania w kontakcie z różnymi środkami ochrony roślin i takimi substancjami, jak: węglowodory chlorowane, związki kwasu dwucglorofenoksyoctowego, żywice epoksydowe, utwardzacze aminowe, kwasy i bezwodniki, rozpuszczalniki organiczne, zasady. Od listopada 2007 r. przebywała na zwolnieniu lekarskim, a następnie na świadczeniu rehabilitacyjnym. Od sierpnia 2008 r. pobiera świadczenie rentowe. Organ zwrócił uwagę, że badające stronę uprawnione jednostki orzecznicze nie rozpoznały u strony choroby zawodowej. Wobec tego, stosownie do dyspozycji art. 2351 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. - Kodeks pracy (Dz. U. z 1998 r. Nr 21, poz. 94 ze zm.; dalej K.p.), brak było podstaw do rozpoznania u Z. H. zawodowej etiologii jej dolegliwości.