Wyrok WSA w Olsztynie z dnia 30 kwietnia 2015 r., sygn. II SA/Ol 192/15

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Ewa Osipuk Sędziowie Sędzia WSA Beata Jezielska Sędzia WSA Tadeusz Lipiński (spr.) Protokolant Referent-Stażysta Marta Kudła po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 30 kwietnia 2015 r. sprawy ze skargi M. B. i W. B. na decyzję Wojewody z dnia "[...]", nr "[...]" w przedmiocie ograniczenia sposobu korzystania z nieruchomości oddala skargę.

Uzasadnienie

Z przekazanych Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Olsztynie akt sprawy wynika, że Starosta A decyzją z "[...]", działając na podstawie art. 124 ustawy z 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami, ograniczył sposób korzystania z nieruchomości gruntowej położonej w gminie A, obręb A, oznaczonej w ewidencji gruntów, jako działka nr "[...]" o pow. 1,1300 ha, stanowiącej własność M. i W. B., KW "[...]", poprzez udzielenie zezwolenia, Spółce A, Północny Rejon Dystrybucji w A, na realizację inwestycji liniowej polegającej na przeprowadzeniu prac budowlanych polegających na przebudowie dwóch linii 15kV, zasilających podstację trakcyjną A na jedną - dwutorową linię kablową o napięciu 11 kV wraz z linią światłowodową przebiegającą przez wymienioną wyżej działkę. Jednocześnie Starosta zobowiązał spółkę do przywrócenia nieruchomości do stanu poprzedniego niezwłocznie po przeprowadzeniu robót inwestycyjnych.

Od wymienionej decyzji odwołali się właściciele ww. gruntu, M. i W. B., zarzucając jej brak podstawy prawnej oraz zakresu ograniczenia prawa własności. Zdaniem właścicieli działki zakres rozstrzygnięcia zaskarżonej decyzji nie jest tożsamy z zakresem wniosku inwestora, a Starosta A nie dokonał analizy jak najmniejszej uciążliwości dla właściciela nieruchomości oraz zakresu i okresu rzeczonego ograniczenia.

Ponadto strona odwołująca się wskazała, że podjęcie decyzji w trybie art. 124 ust. 1 ustawy o gospodarce nieruchomościami musi zostać poprzedzone stwierdzeniem, że w obrocie prawnym istnieje wydana wcześniej decyzja zobowiązująca właściciela gruntu do udostępnienia nieruchomości, a decyzja umożliwiająca zajęcie nieruchomości jest rozstrzygnięciem zależnym od decyzji zobowiązującej do jej udostępnienia. Odwołujący się uznali, że Starosta A wydając decyzję z "[...]", naruszył przepisy art. 8, 9 i 107 § 1 i 3 k.p.a.