Wyrok WSA w Gdańsku z dnia 29 kwietnia 2015 r., sygn. II SA/Gd 40/15

 

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Mariola Jaroszewska, Sędziowie Sędzia WSA Jolanta Górska, Sędzia WSA Katarzyna Krzysztofowicz (spr.), Protokolant Starszy Sekretarz Sądowy Diana Wojtowicz, po rozpoznaniu w dniu 29 kwietnia 2015 r. w Gdańsku na rozprawie sprawy ze skargi A. G. na postanowienie Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego z dnia 4 grudnia 2014 r., nr [...] w przedmiocie ustalenia wysokości opłaty legalizacyjnej oddala skargę.

Uzasadnienie

Postanowieniem z dnia 20 sierpnia 2014 r., nr [...], wydanym na podstawie art. 49 ust. 1 i 2 oraz art. 59g ust. 1 i 2 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r.

- Prawo budowlane (Dz. U. z 2013 r., poz. 1409 ze zm.) - dalej jako "ustawa - Prawo budowlane", Powiatowy Inspektor Nadzoru Budowlanego ustalił wysokość opłaty legalizacyjnej za odbudowę (od poziomu betonowego stropu nad piwnicą) wolnostojącego budynku gospodarczego o powierzchni zabudowy 49,46 mkw., zrealizowanego przez A. G. bez wymaganej prawem decyzji o pozwoleniu na budowę, przy ul. L. w miejscowości S., na działce nr [...], w wysokości 25.000 złotych.

W uzasadnieniu postanowienia organ stwierdził, że działając z urzędu wszczął postępowanie administracyjne w sprawie opisanych wyżej robót budowlanych, prowadzonych w warunkach samowoli budowlanej przez A. G. Organ wyjaśnił, że budowa wolnostojącego budynku gospodarczego wymagała - zgodnie

z art. 28 ust. 1 ustawy - Prawo budowalne, uzyskania ostatecznej decyzji o pozwoleniu na budowę. Zaznaczył też, że zgodnie z art. 3 pkt 6 tej ustawy przez budowę należy rozumieć także odbudowę obiektu budowlanego. Dalej organ wskazał, że postanowieniem z dnia 5 listopada 2013 r. wstrzymał roboty budowlane oraz nałożył na inwestora obowiązek przedłożenia określonych w postanowieniu dokumentów, w tym zaświadczenia Wójta Gminy o zgodności budowy z ustaleniami obowiązującego miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego albo ostatecznej decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, w przypadku braku obowiązującego planu zagospodarowania przestrzennego, czterech egzemplarzy projektu budowlanego oraz oświadczenia o posiadanym prawie do dysponowania nieruchomością na cele budowlane. Wobec zrealizowania przez inwestora powyższego obowiązku, organ - działając w trybie art. 49 ust. 1 i 2 ustawy - Prawo budowlane, ustalił - w związku z samowolną budową przedmiotowego budynku gospodarczego, zaliczonego do III kategorii obiektów budowlanych, wysokość opłaty legalizacyjnej w wysokości 25.000 zł - 50 x 500 zł x 1,0 x 1,0. Powołując się na art. 59g ust. 2 ustawy - Prawo budowlane organ pierwszej instancji dodatkowo wskazał, że opłatę legalizacyjną należy wpłacić w terminie 7 dni od dnia doręczenia postanowienia.