Wyszukaj po identyfikatorze keyboard_arrow_down
Wyszukiwanie po identyfikatorze Zamknij close
ZAMKNIJ close
account_circle Jesteś zalogowany jako:
ZAMKNIJ close
Powiadomienia
keyboard_arrow_up keyboard_arrow_down znajdź
removeA addA insert_drive_fileWEksportuj printDrukuj assignment add Do schowka
insert_drive_file

Orzeczenie

Wyrok WSA w Lublinie z dnia 24 marca 2015 r., sygn. II SA/Lu 426/14

 

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Bogusław Wiśniewski, Sędziowie Sędzia WSA Joanna Cylc-Malec, Sędzia WSA Jacek Czaja (sprawozdawca), Protokolant Referent Bartłomiej Maciak, po rozpoznaniu w Wydziale II na rozprawie w dniu 10 marca 2015 r. sprawy ze skargi P. I. L. z siedzibą w N. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...] r., znak: [...], w przedmiocie umorzenia postępowania administracyjnego dotyczącego stwierdzenia nieważności decyzji w sprawie ustalenia warunków zabudowy oddala skargę.

Uzasadnienie

Decyzją z dnia 11 kwietnia 2011 r. Wójt Gminy [...] ustalił dla A Spółki z o.o. z siedzibą w [...] warunki zabudowy dla inwestycji polegającej na budowie instalacji baterii słonecznych do wytwarzania energii elektrycznej, na stojakach aluminiowych nie związanych trwale z gruntem, sytuowanych na działce nr ewid. 141 położonych w Karolinów, gmina [...].

Wnioskiem z dnia 1 sierpnia 2013 r., Spółka B z siedzibą w [...] (dalej także: "Spółka") wystąpiła do Samorządowego Kolegium Odwoławczego w [...] o stwierdzenie nieważności wskazanej ostatecznej decyzji wójta, powołując się na art. 156 § 1 pkt 2 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2013 r., poz. 267; dalej: "K.p.a.") oraz art. 28 K.p.a. Spółka zarzuciła decyzji niezgodność z przepisami prawa, wydanie jej na podstawie nieobowiązujących przepisów oraz bez uzyskania decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach, a także niezgodność z praktyką orzeczniczą i stanowiskiem Generalnego Dyrektora Ochrony Środowiska.

Uzasadniając swój interes prawny wnioskodawca wskazał następujące okoliczności. Decyzja o warunkach zabudowy wydana została na wniosek A Spółka z o.o., której jedynym wspólnikiem był i jest Spółka C. Następnie, w dniu 10 września 2012 r. Spółka C zawarła ze Spółką warunkową umowę sprzedaży udziałów w kapitale zakładowym A Spółce z o.o. Na podstawie powyższej umowy B miał nabyć 100% udziałów A Spółki z o.o. w celu realizowania projektów solarnych. Tytułem zabezpieczenia zapłaty ceny sprzedaży udziałów D S.A. udzielił zabezpieczenia w postaci poręczenia. Po podpisaniu wskazanej umowy, Spółka C przekazała B dokumentację dotyczącą projektu budowy farmy fotowoltaicznej, której analiza, zdaniem wnioskującej Spółki wykazała kwalifikowaną wadliwość tej decyzji. Na prośbę o wyjaśnienie tej sytuacji Spółka C wskazała, że decyzję środowiskową można uzyskać po uzyskaniu decyzji o warunkach zabudowy, a przed wystąpieniem o pozwolenie na budowę. Zdaniem Spółki B, taka argumentacja jest niezgodna z przepisami prawa i potwierdza, że opisana decyzja o warunkach zabudowy obarczona jest wadą powodującą nieważność tej decyzji.

close POTRZEBUJESZ POMOCY?
Konsultanci pracują od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00 - 17:00