Wyrok WSA we Wrocławiu z dnia 26 lutego 2015 r., sygn. I SA/Wr 13/15

Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Maria Tkacz-Rutkowska, Sędziowie sędzia WSA Anetta Chołuj (sprawozdawca), sędzia WSA Daria Gawlak-Nowakowska, Protokolant starszy asystent sędziego Aleksandra Wysocka, po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 26 lutego 2015 r. sprawy ze skargi "A" Sp. z o.o. z/s we W. na interpretację indywidualną Dyrektora Izby Skarbowej w P. działającego w imieniu Ministra Finansów z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie podatku od towarów i usług oddala skargę.

Uzasadnienie

A. Sp. z o.o. (dalej: spółka, strona, skarżąca) wystąpiła z wnioskiem o udzielenie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego w związku z nabyciem składników majątku przedsiębiorstwa. Z opisanego we wniosku stanu faktycznego wynika, że strona w 2007 r. zawarła ze zbywcą umowę inwestycyjną. Zbywca dla swojego przedsiębiorstwa sporządzał bilans. Na podstawie umowy, strona nabyła od zbywcy kilkadziesiąt stoisk (punktów) handlowych zwanych dla celów Umowy zorganizowaną część przedsiębiorstwa.

W skład każdego stoiska wchodziło przede wszystkim jego wyposażenie oraz towary handlowe. Dla przedmiotu umowy zbywca nie sporządzał bilansu.

W Umowie strony określiły łączną cenę jako kwotę netto powiększoną o należny podatek VAT. Łączna cena określona została jako suma cen jednostkowych za stoisko handlowe. Cena miała zostać zapłacona w częściach. Pierwsza część stanowiąca ok. 85% łącznej ceny, została rozliczona na fakturach wystawionych w 2007 r. za zbycie poszczególnych stoisk handlowych, natomiast pozostała druga część ceny miała zostać zapłacona do 15 września 2008 r. Zgodnie z Umową, ze względu na dużą ilość poszczególnych składników zorganizowanej części przedsiębiorstwa, przeniesienie posiadania poszczególnych jego elementów na nabywcę miało następować w częściach na podstawie protokołów wydania. Zbywca wystawiał stronie faktury VAT (wg stawki 22% obowiązującej w 2007 r.) obejmujące część umówionej ceny. Faktury wystawiane przez zbywcę dotyczyły poszczególnych elementów wchodzących w skład stoisk (m.in. wyposażenia i zapasów magazynowych) oraz odrębnie fakturowano odstępne za stoisko. W roku 2007 zbywca wydał stronie przedmiot umowy w całości. W 2007 r. zbywca nie wystawił stronie faktur na pozostałą część ceny. Do czerwca 2013 r. strona nie uiściła na rzecz zbywcy pozostałej części ceny, co w konsekwencji spowodowało spór sądowy pomiędzy stronami transakcji. W lipcu 2013 r. strona i zbywca zawarli porozumienie, w którym ustalili na nowo terminy zapłaty pozostałej części ceny. Zbywca, każdorazowo po otrzymaniu zapłaty ma wystawić stronie fakturę VAT na otrzymaną kwotę. Każdorazowo w danej fakturze VAT ujęta jest zapłacona przez spółkę kwota ale w wysokości brutto. Strona i zbywca nie zmienili przedmiotu umowy. W porozumieniu z lipca 2013 r. w zakresie pozostałej do zapłaty ceny - podobnie jak w Umowie, strony określiły cenę jako kwotę netto powiększoną o należny podatek VAT wg stawki VAT obowiązującej w dacie wystawienia faktur dokumentujących poszczególne płatności, tj. wg obowiązującej w 2013 r. i obecnie - 23% stawki VAT.