Wyrok WSA w Krakowie z dnia 5 lutego 2015 r., sygn. I SA/Kr 2/15

|Sygn. akt I SA/Kr 2/15 | W Y R O K W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ Dnia 5 lutego 2015 r., Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie, w składzie następującym:, Przewodniczący Sędzia: WSA Bogusław Wolas, Sędzia: WSA Waldemar Michaldo, Sędzia: WSA Ewa Michna (spr.), Protokolant: Ewelina Knapczyk, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 5 lutego 2015 r., sprawy ze skarg O. Sp. z o. o. w W., na interpretacje indywidualne Ministra Finansów, z dnia 29 sierpnia 2014 r. Nr [...],[...], w przedmiocie podatku dochodowego od osób prawnych, I. uchyla zaskarżone interpretacje indywidualne, II. zasądza od Ministra Finansów na rzecz strony skarżącej koszty postępowania w kwocie 400 zł (czterysta złotych).

Uzasadnienie

Wnioskiem z dnia 29 maja 2014 r. skarżąca - O. Sp. z o.o. w W. zwróciła się do Ministra Finansów o wydanie indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia czy kara zapłacona z tytułu wcześniejszego rozwiązywania umowy będzie mogła być zaliczona do kosztów uzyskania przychodów.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny i jednoczesne zdarzenie przyszłe:

Skarżąca zajmuje się sprzedażą odzieży i obuwia sportowego oraz akcesoriów sportowych. Sprzedaż prowadzona jest m.in. w wynajmowanych w tym celu lokalach, w których zorganizowane są sklepy detaliczne. W przypadku gdy działalność danego puntu handlowego jest nierentowna skarżąca podejmuje decyzję o jego zamknięciu przed upływem okresu na jaki została zawarta umowa najmu lokalu. W związku z tym, że umowa najmu wiążąca skarżącą z właścicielem lokalu przewiduje kary z tytułu wcześniejszego rozwiązania umowy skarżąca zobowiązana będzie do jej zapłaty. Likwidacja punktu handlowego podyktowana będzie wyłącznie przesłankami natury ekonomicznej mającymi na celu wyeliminowanie konieczności ponoszenia kosztów utrzymywania lokalu handlowego, który nie spełnia wymogów rentowności stawianych przez skarżącą. Dalsze utrzymywanie lokalu generowałoby koszty, których ponoszenie nie doprowadziłoby do osiągnięcia zakładanych przychodów.