Wyrok WSA w Krakowie z dnia 28 stycznia 2015 r., sygn. I SA/Kr 1524/14

|Sygn. akt I SA/Kr 1524/14 | W Y R O K W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ Dnia 28 stycznia 2015 r., Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie, w składzie następującym:, Przewodniczący Sędzia: WSA Paweł Dąbek, Sędzia: WSA Piotr Głowacki, Sędzia: WSA Ewa Michna (spr.), Protokolant: Ewelina Knapczyk, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 28 stycznia 2015 r., sprawy ze skargi C. Sp. z o. o. w K., na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej, z dnia 9 lipca 2014 r. Nr [...], w przedmiocie podatku od towarów i usług za miesiące od stycznia do lipca 2008 r., - skargę oddala -

Uzasadnienie

Dyrektor Urzędu Kontroli Skarbowej ponownie wydaną decyzją nr [...] z dnia 28 lutego 2013 r., określił C. Sp. z o.o. z siedzibą w K. (dalej: skarżącej) wysokość zobowiązania podatkowego w podatku od towarów i usług za miesiące od stycznia do lipca 2008 r.

Organ ustalił, że skarżąca nie prowadziła faktycznej działalności gospodarczej, lecz wystawiała faktury VAT, które nie dokumentowały rzeczywistych transakcji. Zakwestionowano w szczególności faktury sprzedaży wystawione od stycznia do lipca 2007 r. na rzecz S. Sp. z o.o. z tytułu realizacji umowy z dnia 1 lipca 2007 r. oraz sporządzonego do niej Aneksu, której przedmiotem miało być udostępniane przez skarżącą pracowników, jak również faktury wystawione w lutym i maju 2008 r. przez firmę P. z siedziba w N. na C. - z tytułu importu usług doradztwa prawnego, negocjacyjnego. Ponadto za nierzetelną uznano również fakturę wystawioną przez skarżącą w maju 2008 r. na rzecz K. Sp. z o.o. z siedzibą w B. za świadczone usługi pośrednictwa w najmie powierzchni biurowych.

W oparciu o zgromadzony w sprawie materiał dowodowy (zgromadzony we własnym zakresie przez organ jak również włączony do niniejszego postępowania z prowadzonego przez Prokuraturę śledztwa) ustalono, że ww. transakcje były transakcjami fikcyjnymi, a wystawione w związku z ich realizacją faktury, nie dokumentowały rzeczywistych zdarzeń gospodarczych. Skarżąca - poza fakturami VAT i zawartymi umowami - nie przedstawiła bowiem żadnych materialnych dowodów świadczących o wykonaniu tychże usług, natomiast pozostałe zgromadzone w sprawie dowody, a w szczególności: zeznania świadków (w tym osób zatrudnionych w skarżącej spółce), dokumenty rejestracyjne skarżącej, dokumenty księgowe, umowy oraz materiały uzyskane z innych postępowań kontrolnych i od organów ścigania, pozwoliły na postawienie tezy, że skarżąca nie prowadziła działalności gospodarczej, a sens jej istnienia sprowadzał się do tego, by dzięki niej w ramach zorganizowanej grupy przestępczej, w oparciu o nierzetelne faktury VAT, wyprowadzać środki finansowe z (formalnie) legalnie działających podmiotów gospodarczych, dopuszczając się przy tym oszustw podatkowych.