Wyrok WSA w Warszawie z dnia 19 grudnia 2014 r., sygn. III SA/Wa 1131/14

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Jarosław Trelka, Sędziowie sędzia WSA Małgorzata Długosz-Szyjko (sprawozdawca), sędzia WSA Agnieszka Góra-Błaszczykowska, Protokolant starszy referent Monika Olszewska, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 19 grudnia 2014 r. sprawy ze skargi R. W. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w W. z dnia [...] stycznia 2014 r. nr [...] w przedmiocie określenia wysokości zobowiązania podatkowego w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2009 r. oddala skargę

Uzasadnienie

Decyzją z dnia [...] czerwca 2013 r. Dyrektor Urzędu Kontroli Skarbowej w W. określił R. i A. W. wysokość zobowiązania podatkowego w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2009 r. w kwocie 122.734 zł.

Organ pierwszej instancji ustalił, że w 2009 r. Skarżący R. W. prowadził jednoosobową działalność gospodarczą w zakresie usług transportowych w ramach Firmy Handlowo-Usługowej K. Od dochodu z działalności gospodarczej Skarżący opłacał podatek dochodowy od osób fizycznych na zasadach ogólnych, a jako ewidencję księgową dla celów podatkowych prowadził podatkową księgę przychodów i rozchodów. Ponadto osiągał przychody ze stosunku pracy. Natomiast Skarżąca A. W. osiągnęła przychody ze stosunku pracy oraz z innych źródeł. Skarżący złożyli wspólne zeznanie roczne za 2009 r. na formularzu PIT-36, wykazując w nim podatek należny 5.815 zł. Następnie złożyli korektę zeznania PIT-36 za 2009 r., w której wykazano podatek należny w kwocie 10.061 zł.

Dyrektor UKS ustalił, że Skarżący zaliczył do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej w 2009 r. działalności gospodarczej wydatki w łącznej kwocie 49.060 zł na zakup oleju napędowego, udokumentowane 3 nierzetelnymi fakturami VAT, wystawionymi przez firmę E. sp. z o.o. z siedzibą w W.. Ponadto ustalono, że Podatnik zewidencjonował w koszty wydatki na zakup oleju napędowego od firmy P. sp. z o.o. z siedzibą w P. na łączną kwotę 323.630,12 zł. Na podstawie dowodów przekazanych przez Prokuraturę Rejonową W.- m.in. protokołów przesłuchania J. D., właściciela firmy E. oraz ustaleń poczynionych w wyniku przeprowadzonych czynności sprawdzających w firmie P. stwierdzono, że przedmiotowe faktury VAT nie dokumentują faktycznie wykonanych transakcji gospodarczych, stąd wydatki wynikające z tych faktur w łącznej kwocie 372.690,12 zł nie mogą stanowić kosztów uzyskania przychodów.