Wyrok WSA w Poznaniu z dnia 28 lutego 2017 r., sygn. I SA/Po 1130/16

Podatek dochodowy od osób fizycznych

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Izabela Kucznerowicz (spr.) Sędziowie Sędzia WSA Katarzyna Nikodem Sędzia WSA Karol Pawlicki Protokolant: st. sekr. sąd. Ewa Szydłowska po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 28 lutego 2017 r. sprawy ze skargi [...] na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej [...] z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych za 2011 r. oddala skargę

Uzasadnienie

Decyzją z dnia [...] grudnia 2014 r. nr [...] Dyrektor Urzędu Kontroli Skarbowej w P. określił J. K. (dalej: podatnik, strona, skarżący) prowadzącemu w 2011 roku, w ramach jednoosobowej firmy [...] J. K. działalność gospodarczą w zakresie usług transportu drogowego towarów oraz handlu detalicznego (sklep spożywczo-przemysłowy w [...]), zobowiązanie w podatku dochodowym od osób fizycznych za rok 2011 w kwocie [...]zł. W oparciu o ustalenia przeprowadzonego przez organ pierwszej instancji postępowania kontrolnego, stwierdzono szereg nieprawidłowości w zakresie przychodów, kosztów, a także odliczonych składek na ubezpieczenie społeczne.

W odwołaniu z dnia [...] grudnia 2014 r. podatnik wniósł o uchylenie decyzji w całości i orzeczenie co do istoty sprawy.

Decyzją z dnia [...] kwietnia 2015 r. nr [...] Dyrektor Izby Skarbowej uchylił orzeczenie organu pierwszej instancji i przekazał sprawę do ponownego rozpatrzenia. Z uzasadnienia decyzji organu odwoławczego wynikało, że zgromadzony materiał dowodowy jest niewystarczający do ustalenia stanu faktycznego sprawy, a tym samym do podjęcia prawidłowego rozstrzygnięcia. W szczególności nie zgromadzono dokumentów kontroli prowadzonej w [...] A. N. [...], pozwalających na ustalenie stanu faktycznego w aspekcie nabywania przez A. N. towaru, który mógłby być przedmiotem sprzedaży opisanej na zakwestionowanych fakturach. Powyższe wskazywało na uchybienie przepisów art. 122 i art. 187 § 1 w związku z art. 180 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2015 r. poz. 613 ze zm. - dalej: "O.p."), do którego doszło na skutek nie zgromadzenia materiału dowodowego mającego istotne znaczenie dla ustalenia stanu faktycznego oraz rozstrzygnięcia sprawy.