Wyrok WSA w Kielcach z dnia 20 maja 2008 r., sygn. I SA/Ke 103/08

 

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Kielcach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Maria Grabowska, Sędziowie Sędzia WSA Ewa Rojek, Sędzia WSA Danuta Kuchta (spr.), Protokolant Sekretarz sądowy Michał Gajda, po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 20 maja 2008r. sprawy ze skargi K. K. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w K. z dnia [...] o numerze [...] w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych za 2002r. oddala skargę

Uzasadnienie

Zaskarżoną decyzją z dnia [...]. nr [...] Dyrektor Izby Skarbowej w K. utrzymał w mocy decyzję Dyrektora Urzędu Kontroli Skarbowej w K. z dnia [...]. nr [...] określającą K. K. zobowiązanie podatkowe w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2002r. w kwocie [...] zł. z tytułu prowadzonej działalności gospodarczej.

Organ drugiej instancji ustalił, iż w 2002r. K. K. nie złożyła zeznania podatkowego, nie zadeklarowała i nie wpłaciła podatku dochodowego od osób fizycznych. Przeprowadzone w sprawie postępowanie kontrolne obejmujące firmy: "K." K. K. w S., "G." D. G. w S., "A." G. S. w K., "G.-B." Z. B. w S., "K." Sp. z o.o. w P., Przedsiębiorstwo Usługowe T. P. w M., Firma Usługowa J. S. w ., Przedsiębiorstwo Usługowo- Handlowe P. W. w S., B. W. D. w M., Przedsiębiorstwo Usługowe T. P. w Łopusznie oraz materiał zebrany w toku postępowania w postępowaniu przygotowawczego prowadzonego przez Prokuraturę Rejonową w J., a następnie przez Prokuraturę Okręgową w K. wykazały, iż podatniczka prowadziła wspólne przedsięwzięcie z A. M., posługując się imieniem i nazwiskiem osób trzecich. Celem tego przedsięwzięcia było zatajenie prowadzenia działalności gospodarczej na własny rachunek.

Organ ustalił, że działalność gospodarcza prowadzona przez stronę wspólnie z A. M. była firmowana przez osoby trzecie takie jak: G. S., Z.a B.a, Dorotę Gajkowską, W.a Bolka, J. Salwę, T. P., J. L., T. P., W. Dudę i P. W. i K. Spółkę z o.o. w P.. Produkcja i sprzedaż d. odbywała się w ramach jednego przedsięwzięcia, a zatem przychody i koszty wynikające z zawartych transakcji wewnętrznych pomiędzy podmiotami firmującymi działalność K. K. i A. M., czyli tzw. "obroty wewnętrzne" nie mogły stanowić przychodów i kosztów. Stwierdzono także, iż wzajemne operacje gospodarcze dokonane przez podmioty firmujące, mimo, że formalnie potwierdzone zostały wystawionymi fakturami VAT, nie są umowami sprzedaży.